Wat wil ik nou eigenlijk met dat kikkerpootje?

Ipad, Ipod, whatever, prikkels te over.

Met al dat geleuter over dat kikkerpootje heb ik willen aangeven dat ons zenuwstelsel zodanig is gebouwd dat het slechts een beperkte hoeveelheid prikkels aan kan; dat geldt niet louter voor de spieren maar natuurlijk ook voor de hersenen zelf. Nu zat ik onlangs in de trein (dat zal  geen verbaing wekken denk ik) en even verderop zat een man van een jaar of veertig met een apparaatje dat muziek in zijn oren toeterde; helaas niet tot zijn tevredenheid want telkens pakte hij het apparaat en zette wat anders op of zette het geluid harder of zachter. Verder zat hij ook fanatiek te typen en te "bladeren" op zo'n ragdun PC'tje dat iPad wordt genoemd. Ook daarover was hij buitengewoon ontstemd want hij keek er nors bij met een forse frons boven z'n neus en druk met z'n vingers trommelend vanwege de traagheid van het apparaat.
Ik zat niet eens met verbazing naar al dat gedoe te kijken maar vooral met medelijden. Deze persoon liet zich helemaal gek maken door die zegenrijke electronica.
Maar waar ik me vooral zorgen over maak betreft toch wel de allerjongsten onder ons, die opgroeien in een leefomgeving waarin voortdurend prikkels worden ontvangen. Muziek, TV, computerspelletjes, er is geen moment van enige rust, laat staan van verveling. En verveling is af en toe vast wel goed om het brein eens goed tot rust te laten komen.
Naar ik vrees komt veel van de zgn. ADHD voort uit een gewenning aan, of compensatie van die onnatuurlijk grote hoeveelheid prikkels die een kind ondergaat; dat is ongetwijfeld niet ingebouwd in de jager/verzamelaar die we in beginsel als soort toch gewoon zijn. Het gevolg is vast dat het onmogelijk wordt om je aandacht op één ding te concentreren en dan wordt er het etiket ADHD op geplakt en worden de symptomen met medicamenten onderdrukt. Ik vind dat een ongewenste ontwikkeling; een beetje rust inbouwen lijkt me beter, te beginnen in de zeer prille leeftijdsfase. Gewoon, net als dat kikkerpootje, niet te veel prikkelen.