Een soepkip

De soepkip na koken en slopen.

Deze week wilde ik een keer soep gaan maken en ik besloot om eens een soepkip te kopen op de markt. "Wilt u echt een soepkip, meneer", vroeg de mij vriendelijk helpende dame, "wilt u niet liever poten, die zijn sneller klaar". Nee, ik wilde echt een soepkip, liefst een vette en wat ouder beest vanwege de smaak. Ze toverde inderdaad een enorm beest tevoorschijn waarvan ik de helft kon kopen voor iets meer dan 5 euro. Ze vertelde mij dat ze altijd poten nam omdat ze dan vlugger klaar was; ze gaf toe dat een soepkip wel veel meer smaak gaf. Nou vroeg ik me al af of dit blekebettenbeest erg veel smaak zou hebben. Van de hoflaan herinnerde ik me nog de kippen die ik na gedane eierlegarbeid zelf slachtte en in de soeppan liet verdwijnen; die waren donker van kleur en hadden ook lekkere vetkwabben en moest je wel zes uur koken voordat het vlees een beetje gaar was; maar een lekkere bouillon!

Wat snel klaar betreft, dat is toch gewoon een kwestie van planning; het klinkt misschien wonderlijk, maar ik kook vaak na het eten. Het meeste voedsel kun je gewoon een dag tevoren klaarmaken en dan de volgende dag eten. Terwijl je honger hebt je maaltijd bereiden staat me tegen; dan ga je snaaien en zoeken en heb je geen trek meer tegen de tijd dat het eten klaar is. Boerenkool, snert, nassi gerechten, pasta sauzen. maar ook andijvie en aardappelen kun je prima de vorige dag maken en in de koelkast bewaren of in grotere hoeveelheden en dan in de vriezer. Pasta moet je wel vers koken (aardappels eigenlijk ook wel), maar rijst kun je prima invriezen.

Toen ik nog werkte en laat thuis kwam terwijl Anneke wethouder was verzorgde ik vaak op die manier de maaltijden. Dan kookte ik 's avonds zodat het de volgende dag slechts hoefde te worden opgezet als ik thuis kwam; zaten we binnen een kwartier te eten nadat ik thuis was. Handig toch?

Ach en die soepkip, lekker een paar uur laten koken met een uitje en een paar lepels zout. Uit de pan en wat af laten koelen, vlees eraf peuteren en fijn snijden; preitje, selderij en bosuitjes fijn gesneden; alles weer terug in de pan met de gezeefde bouillon; nog wat fijne vermicelli, 10 minuten door laten koken en klaar was de soep. Heerlijk, maar merkwaardig genoeg geen vetoogje erop?! Vind ik er eigenlijk wel bij horen. Maar die moderne vleeskippen hebben net als de moderne vleesvarkens geen aanleg meer om vet te maken lijkt het wel. Maar ik kan toch moeilijk een kip gaan houden op m'n balkon voor een lekkere bouillon?!