 |
| De schors marpissa met prooi |
De biodiversiteit is tegenwoordig een behoorlijk punt van aandacht, niet alleen in de media maar ook in de gesprekken die Roos en ik voeren. Belangrijk punt vormen de laatste jaren de insecten. Het is al lang opvallend dat de diersoorten die voornamelijk, zo niet uitsluitend van insecten leven verdwijnen uit onze omgeving. Zo weet ik nog dat enkele decennia geleden hier bij mij in Bilthoven de vleermuizen talrijk waren en rond de lantaarnpalen vlogen om de door het licht aangetrokken insecten te verschalken. In mijn prille jeugd, wanneer ik logeerde bij mijn grootouders in Zaandam hoorde ik vanuit het zolderkamertje het geluid van de gierzwaluwen die daar in grote zwermen rondvlogen om de muggen die daar in grote getale rondvlogen te decimeren, maar de gierzwaluwen zie je tegenwoordig nauwelijks meer en zeker niet in zwermen. Vleermuizen zie ik hier in de Bilt nooit meer bij de lantaarnpalen. De korhoenders op de Sallandse heuvelrug redden het niet omdat er geen grote insecten meer voorkomen die noodzakelijk zijn, zeker voor de kuikens.
Maar vandaag gebeurde iets bijzonders, allereerst een forse huisvlieg die bij Roos door de kamer vloog. De vliegenmepper wordt niet meer gehanteerd sinds dit een vrij zeldzaam gebeuren is geworden. Hooguit vangt Roos de vlieg en zet hem buiten, maar nu gebeurde iets anders; plotseling hoorde ik achter me de vlieg zoemen alsof hij pijn had en ja hoor, hij was te pakken genomen door een spin en niet in een web, maar door een springspin die hem met de forse kaken stevig beet had en hem in enkele seconden zelfs had gedood. De vlieg was net zo groot als de spin en liep ermee over het geschilderde, verticale oppervlak of het niks was. We fotografeerden het tweetal, Roos ving hen voorzichtig en zette spin plus prooi ergens in de tuin. Ze stuurde de foto door naar Ab die de spin op naam bracht; het was de "schors marpissa", inderdaad een springspin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten