De gezondheidsraad

 Afgelopen week heb ik ten tweede male de biografie van mevrouw Borst, Els Borst gelezen. Het is inmiddels alweer 10 jaar geleden dat zij op brute wijze van het leven werd beroofd, een gruwelijk gebeuren. Neemt niet weg dat ik het verhaal weer met genoegen heb gelezen en het boek opnieuw met bewondering heb beëindigd. Het is wonderlijk hoe ik haar langdurig vanaf de zijlijn heb meegemaakt. Het begon al in 1974 toen ik als gedelegeerd militair werkzaam was op het CLB, het Centraal Laboratorium van de Bloedtransfusiedienst, gevestigd in Amsterdam. Er werd hoog tegen haar opgekeken, zij had daar gewerkt aan Rhesus immunisatie en was inmiddels hoofd van de Bloedtransfusie afdeling van het AZU. Veel later kwam ik haar vanuit een heel andere propositie tegen namelijk in D66 afdeling Bilthoven, in die tijd was ik lid van deze partij en deed ik ook werk binnen de afdeling, niet fanatiek moet ik eerlijk zeggen maar ik was toch wel betrokken bij het tot stand komen van een verkiezingsprogramma en dingen daaromheen. Bij bepaalde afdelingsbijeenkomsten sprak ik haar ook wel met name over degenen die wij beiden bij het CLB hadden gekend, ons beider promotor "Joghem van Loghem" en zijn vrouw Erna.
In de tijd dat zij aldus de biografie vice voorzitter was van de gezondheidsraad heb ik haar met mijn dienstauto vanuit Voorburg een lift aangeboden toen ze daar was uitgestapt met de trein net als ik en tijdens die rit hebben wij gesproken over het werk dat ik deed bij de SSDZ waar ik toen werkzaam was in het kader van de laboratorium diagnostiek voor huisarts-patiënten, want achteraf denk ik dat zij mij op basis van dat gesprek en in het kader van doelmatigheid in de zorg heeft uitgenodigd om een keer mee te vergaderen bij de gezondheidsraad. Destijds is dat niet tot mij doorgedrongen realiseerde ik mij bij lezing van de biografie. Heb me altijd afgevraagd waarom dat was gebeurd, was me niet duidelijk gemaakt in ieder geval. Beetje onnozel van mij, dat wel ha ha, maar dat was ik toen ook nog wel.