Vier keer in een jaar

 

Stoere stapper met stokken

Vorig jaar is het mij vier keer overkomen, tijdens een wandeling struikelde ik en viel; dankzij de valtechniek die ik in mijn jonge jaren had opgedaan tijdens de judolessen bij Tony Wagenaar rolde ik telkens keurig af maar het kan natuurlijk bij een bejaarde heel akelig aflopen. Bij mijn paar wandelingen met Asbjörn viel het hem op dat ik vaak stroffelde - raar woord in mijn familie, staat voor niet echt struikelen maar net niet weet je wel - en dat ik met van die stokken moest gaan lopen. Na enig beraad realiseerde ik mij dat hij natuurlijk gelijk had, maar ik stribbelde lang tegen, maar sinds vandaag heb ik sticks aangeschaft. Bij Beversport, waar ik uitstekend werd geholpen en gebruiksinstructies kreeg. 
Ik was expres met de bus naar Utrecht gegaan en wilde de sticks ook direct gaan gebruiken bij een eerste wandeling door het mij bekende bos. En ja hoor, daar ging ik, wel even wennen maar dat ging snel. Het liep lichter en daardoor tilde ik vast ook mijn voeten wat hoger op, ik voelde me zekerder omdat je natuurlijk veel steviger staat met vier "poten". Het was ontzettend rustig in het bos, alleen op het bankje bij het heideveldje kwam er een bekende naast mij zitten, ook een bejaarde heer die ik al eens eerder had ontmoet op dit bankje. Ook hij had twee wandelsticks, op bevel van zijn kinderen! Moesten we beiden om lachen. We liepen uiteindelijk verder en daar kwamen twee wandelaars mij tegemoet en hun heb ik gevraagd om de hier bijgevoegde foto te maken, stoer stappend met de nieuwe aanschaf.
Het duidelijkst merkte ik het voordeel toen ik de stokken had afgedaan, aan het eind van de wandeling. Op het laatste bankje van het bos vouwde ik de stokken op en deed hen in de rugzak. Ik merkte dat ik door de stokken veel lichter had gelopen en dat ik m'n evenwicht ook veel makkelijker had kunnen bewaren. Ik ben gewonnen voor de sticks!