Over duurzaam gesproken

 

Stoer ouderwetse markering van
wandelingen 1 en 3

Duurzaam is zo'n wat versleten woord geworden, een woord met een groene rand en misbruikt tot en met. Het betekent primair iets van "het milieu zo min mogelijk belastend", in vroeger tijden had het meer iets van "vrijwel onverslijtbaar, iets dat bijzonder lang mee kon gaan zoals een gietijzeren braadpan die van generatie op generatie in gebruik genomen was. 
Ooit vroeg ik aan een ambtenaar van economische zaken, waarmee ik van doen had in het kader van een subsidie aanvraag voor een project, wat hij verstond onder een duurzame economie. Zijn antwoord was: "een economie die blijft groeien", een antwoord dat mij in verbazing deed neerzinken. Maar sinds die tijd heb ik het woord overal zien opduiken en vooral gebruikt om welk product dan ook van een acceptabel epitethon te voorzien waarbij van onverslijtbaar weinig meer te merken was.
Bij mij achter in het bos lopen tal van gemarkeerde wandelpaden. Die markering bestond in vroeger jaren uit met witte verf op de bomen nummers te schrijven, makkelijk en, naar achter ook blijkt, behoorlijk duurzaam in de zin van onverslijtbaar. Maar natuurlijk moest in het kader van de gebruikelijke "alles moet anders show" op zeker moment de verfkwast wijken en kwamen er met kleurtjes voorziene paaltjes in de plaats van de cijfers op de bomen die natuurlijk verwijderd moesten worden.

Zielig doorgerot paaltje met
de moderne gele markering

Dat gebeurde op de veel voorkomende dennen gewoon met een mes of bijtel maar dat is voor de loofbomen niet handig want dan beschadig je hen behoorlijk en dat was niet de bedoeling natuurlijk. En zo veranderde mijn "drietje" uiteindelijk in "de gele wandeling". Maar die markering met paaltjes bleek toch minder duurzaam, de paaltjes rotten langzaam weg en staan hier en daar wat verloren zielig tegen het struweel of anderszins gestut hun best te doen om de onbekende wandelaar in de aanwijzingen te voorzien. 
Op een doodenkele plaats kun je echter nog steeds zien dat daar ooit het drietje liep, de markering is daar nog steeds duidelijk leesbaar aanwezig en de stoere beuk die de eer heeft om dat cijfer op zijn bast te mogen dragen in weer in wind staat er voorlopig nog wel, dat is pas duurzaam!