 |
| Het ultieme verval |
Ooit heb ik het terrein, waar nu al meer dan veertig jaar het winkelcentrum "de Kwinkelier" is gevestigd, geheel kaal gezien, een zandvlakte in een soort verdieping in het dorpscentrum. Er werd beton gestort, grote steunberen waarop later het winkelcentrum werd gevestigd, een imposant geheel. Een voor die tijd grote vestiging van onze nationale kruidenier Albert Heijn trok veel klandizie uit de omgeving van Bilthoven en biltenaren zelf natuurlijk. De grote gratis toegankelijke parkeergarage maakte het winkelen heel modern, gewoon binnen rijden naar boven met de lift en je gooide je achterbak vol met "vreten". Maar er zaten ook veel speciaal zaken in het centrum, een kaaswinkel een groentezaak en nog veel meer waarbij mijn geheugen het af laat weten. Een leuke plek om een broodje te eten, restaurants, nu ik even stil sta bij dat verleden gaat het weer leven. O ja, de herenmodezaak "sir John" trok mij onmiddellijk, ik draag nog steeds de Lodenfrei jas die ik daar ooit kocht, maar ook de bibliotheek zat er. Maar langzaam kwam er een beetje de klad in, ik weet nog dat er plassen verschenen die konden bevriezen, Anneke gleed daar een keer bijna uit op zo'n plas toen ze zwanger was en dat was in de tachtiger jaren. De een na de andere winkel vertrok, zo zag ik de eigenaar van de kaaswinkel ergens in Utrecht Lunetten in een nieuwe vestiging, kortom het ging niet goed met de Kwink, zoals het centrum in de volksmond was gaan heten. Het brokkelde
zichtbaar af, een muurtje bij de achteruitgang brokkelde af en werd vervangen door een plank, En onlangs zag ik dat het verval aldaar nog verder was doorgedrongen. Wel werd er nieuwbouw gepleegd en kwamen er zelfs nieuwe vestigingen, maar de loop komt er niet meer echt goed in, veel van de nieuwe winkels staan nog steeds leeg en er verdwijnen zelfs winkels. "What goes up, must go down", is een oud wandelgezegde dat wel vaker opgaat in ons bestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten