Paté met Everts' roem

Trotse maker van destillaten met het destillaat
van zelf gemaakte mede, honingwijn, 25 jaar oud

Een doodenkele keer krijg ik een behoefte om op te ruimen; hol schoon maken en overbodigheid verwijderen. Hangt volgens mij samen met de leeftijd; je voelt dat je het grootste deel achter de rug hebt en wilt een beetje schoon schip maken. Een paar dingen uit mijn rariteitenkabinet weggegooid; een grote vuilniszak klaar gelegd in de gang; het kastje in het kleine kamertje eens geïnspecteerd en daar kwam ik een zak tegen met allerlei ongeregeld: een bakje met laboratoriuminstrumentarium zoals kromme scharen en pincetten, maar ook verzilverd bestek dat nog door mijn moeder werd gebruikt.
Ik had het wel vaker in mijn handen gehad maar vond dat ik nu maar eens wat mee moest doen en heb al dat verzilverde bestek, waaronder ook mijn eigen oude kinderbestek op de tafel uitgestald; zwaar aangetast en zwart, maar nostalgisch om te zien. Wat moet je ermee? moet toch een doel krijgen.
Maar ook mijn vriezers aangepakt. In de kleine lag al behoorlijk lange tijd een zak met ingrediënten voor paté en in de andere een grote zak met wat onbestemds dat ik voor hertenlever hield.
Koken is mijn lust en mijn leven en dus heeft al dat vlees de prioriteit gekregen. Een paté aangezet volgens het recept dat ik zelf heb uitgewerkt; het heet paté de campagne, en mijn
"campagne" is mijn flatje. Heb dan ook i.p.v. cognac een flinke scheut "Everts' roem" gebruikt, het destillaat van honingwijn dat ik 25 jaar geleden heb gemaakt en waarvan nog steeds een flinke staart staat te staan.