En nu de schilderijen

De imposante Nike van Samothrace

Helaas had Roos nogal last van haar rug en dan valt zo'n dag slenteren door het museum en daarna nog zo'n lange busrit niet mee. Ik had met haar te doen. We waren weer op tijd present; nu hadden we eerst lekker in het hotel ontbeten. Het was weer rustig; je moet er kennelijk gewoon een beetje vroeg bij zijn; het museum gaat om 9.00 uur al open en als je een hotel zo dichtbij hebt is het geen probleem om tegen negenen aanwezig te zijn.

We gingen nu direct naar de Egyptische antieke kunst; die hadden we gisteren uiteindelijk niet bekeken. Ongelooflijk wat er allemaal aan enorme maar ook heel kleine kunstwerken waren uitgestald en alles goed zichtbaar. Enorme werken in hard graniet met een verbazingwekkend détail. Ik haal ongetwijfeld al die culturen door elkaar; naast de Egyptische hyrogliefen waren er ook van die imposante kleitabletten met spijkerschrift.

Kleitablet met spijkerschrift

Voor die kleitabletten was het een zegen voor de archeologen als ze aan brand waren blootgesteld. Dan waren ze gebakken en voor de eeuwigheid geconserveerd. Ik heb een eindeloze hoeveelheid foto's geschoten om later nog eens te kunnen bekijken en zal er hier een stel plaatsen.

Het stuurse gelaat van keizer Caracalle,
beslist geen lieverdje

Roos moest regelmatig even gaan zitten vanwege haar rug.

Détail van een schilderij. Graf in de kerk.

Na de klassieke stukken gingen we naar de tweede étage voor de schilderijen van de Hollandse en Duitse meesters. En daar hing het originele schilderij van Albrecht Dürer waarvan we onlangs de copie hadden gezien in Nürnberg in het Albrecht Dürer museum. Het cirkeltje begint zich te sluiten. Een klein maar fijn schilderijtje van Vermeer van een kantklosstertje; een paar zelfportretten van Rembrandt en een Bethseba in bad. En verder was er zo veel te genieten.

Roos fotografeert de troon van Napoleon

Zo tegen de middag waren we wel verzadigd en vertrokken we richting Port Maillot voor een biertje en de bus. Onderweg een tweetal tentjes aangedaan voor koffie resp. een biertje en daar gingen we weer. Tot Antwerpen hebben we wat naar Bach zitten luisteren. In Antwerpen was er tijd voor een heerlijk Vlaams frietje met kipperagout. En vervolgens werd ik wakker toen we Utrecht binnen reden door de aankondiging daarvan door de prettige chauffeur.

Afscheid van Parijs, de Arc de triomphe