Musee d'Orsay

Dit is wel een van mijn zeer favoriete schilderijen; "Le moulin
de la Galette" van Pierre-Auguste Renoir. In gepeins verzonken
sta ik hier te genieten van de details.

Al een poos liep ik te zeuren over een bezoek aan het musee d'Orsay vanwege de collectie schilderijen van de impressionisten. Dus de tweede dag in Parijs zijn we vroeg opgestaan en met de metro naar het station Cite; dat station wilde ik graag terugzien omdat ik me nog vaag herinnerde hoe het eruit zag als het interieur van een ouderwetse gascontainer. En inderdaad, maar daardoor vergisten we ons wel in de richting naar het musee d'Orsay en daardoor liepen we over het door mij zo geliefde rustige tweede eiland middenin de Seine. Daar heerst nog precies de sfeer zoals ik me Parijs van mijn eerste bezoek herinner; niet zo krankjorem veel verkeer, maar rust en leuke winkeltjes, waaronder een kaaswinkeltje waar we dan ook ruim kaas hebben ingeslagen, plus een stukje foie gras om te proeven hoe het echt moet smaken voordat ik het zelf weer ga proberen te bereiden. Even verderop een slager met saucisson en pate de campagne. Dat wordt smullen! Kostte wat extra tijd, maar dat was het ongeplande bezoek aan dit stukje authentiek Parijs meer dan waard.
Vervolgens het feitelijke doel van onze trip: het aan de Seine gelegen museum, gehuisvest in het voormalige treinstation, het gare d'Orsay. En wat hebben we genoten. Eerst naar de vijfde verdieping voor de impressionisten. En daar hingen ze in grote getale, de Monets, de Renoirs, de Manets, Sissley en mij minder bekenden. In stille bewondering heb ik van een paar van mijn favorieten staan genieten. Grappig om die schilderijen goed te kennen maar ze dan nu feitelijk voor het eerst te zien. Gemakshalve vergeet ik maar dat ik ooit met Dick hier eenmalig was misschien wel 35 jaar geleden; toen was ik nog niet zo "in de kunst".
En toen de rest proberen tot ons door te laten dringen; wat een collectie! Sculpturen van hoge kwaliteit; een uitgebreide collectie Art Nouveau; schilderijen van andere stromingen waar ik niet van gehoord heb. Ook "L'origine du monde", het beroemde, omstreden schilderij van Courbet hing er; moest er een beetje om lachen.
We waren verzadigd en moe van het kijken en ook hongerig. Op een bankje voor het museum hebben we van de pate met stokbrood genoten.
En vervolgens hebben we ruim een uur terug gelopen naar de bus. Via de Champs Elysees, althans over de parallel straten en door het park, onder de arc de triomphe door. Nog tijd voor een biertje en toen weer de lange rit terug naar huis. Rond 00.00 uur waren we weer op honk en hebben we een lekker glaasje wijn gedronken met kaas uit Parijs. Wat hebben we genoten van die paar uur in die bijzondere stad; gaan we vaker doen! Met de Flixbus is wel zo gerieflijk en kost geen drol!