Tycho Brahe, Pieter Nouwen en Johann Sebastian

Dit is conform de inspiratie die Bach aanzette tot zijn virtuoze muziek

In "Het negende uur" , boek geschreven door Pieter Nouwen staat een aandoenlijke strofe over hoe de hemelse sferen, de harmonie van de hemel werd beschreven door de wetten van Keppler op basis van de nauwkeurige gegevens die Tycho Brahe in zijn astrolabium in Denemarken had verzameld. Dat besef drong zich hedenmorgen zo indringend bij me op toen ik op de vleugel van Roos de begeleiding van BWV 439 speelde; de tranen schoten in m'n ogen. Zo heel eenvoudig was het notenspel van de melodielijn in de eerste maten en zo vol eerbied en zo harmonieus met de tekst. Bach moet wel zo'n diepe eerbied voor zijn schepper hebben gehad en wel zo'n fenomenaal vermogen om die eerbied te vertalen naar die hemelse muziek. Ik raak steeds meer onder de indruk van zijn muziek.
"Ach dass nicht die letzte Stunde", over het stervensmoment, de overgang naar het eeuwige, voor Bach de bekroning van het leven zelf. Inhoudelijk kan ik me daar niet zo in vinden maar ik ben zo onder de indruk dat iemand zo'n belangrijk moment zo roerend kan illustreren.
Helaas staat er geen fatsoenlijke uitvoering van dit prachtige lied op Youtube.

PS 1 Nu ik die sristelijke tekst hier boven nog eens bekijk zie ik dat zij naadloos past op de melodie van BWV 439; als een psalm!

PS 2 Misschien minder appellerend aan de harmonie der sferen maar wel van een grote emotionele diepgang is het lied: Bist Du bei mir. Ook het moment van het levenseinde maar dan met een vriend; zou in de beleving van de grote Bach natuurlijk zijn Heer kunnen betreffen, maar ik ervaar het als het afscheid nemen van een goede, intieme vriend of partner. Hiervan (BWV 508) een prachtige opname van Aafje Heynis, de eertijds beroemde NLse alt.