Geiten houden op Bonaire

Ondanks de regen ging ik vanmorgen welgemoed naar de markt om de wekelijkse boodschappen te doen. Iedere week verbaas ik me weer over de enorme hoeveelheden voedsel die ik insla en die toch ook weer het pand op enige manier verlaten, hetzij via de vuilnisbak, hetzij via het toilet. Aardappelen en uien bij John, volkorenmeel, gist, havermout en boekweitegrutten bij de Veenendaalse reform kraam, boerenkaas bij de Kreugel de kaaskraam. En daar stond "de sik", de zwaar bebaarde en besnorde geitenboer die onder een afdak als een overmaatse paraplu bij zijn auto geitenkaas van perfecte kwaliteit verkoopt. Ik kocht twee stukken van verschillende ouderdom. Een mij bekende dame van de zang van vroeger kwam eveneens kaas bij hem kopen en we raakten zo aan de praat, of beter gezegd, zij tweeën kwamen aan de praat over het houden van geiten. "De sik" wilde er op termijn toch wel mee stoppen, althans met de geiten. Het kaas maken en verkopen wil hij blijven doen. "Ga je dan naar Bonaire?", vroeg de dame van de zang, een kennelijk normale vraag want "de sik" ging erop in. Een voor mij volstrekt niet te begrijpen gesprek ontspon zich totdat de dame van de zang aan mijn gezicht zag dat ik geen idee had waar ze het over hadden. Dat betrof het meest bekeken TV-programma: "Boer zoekt vrouw", waar een geiten houdende dame op Bonaire aan had deelgenomen om een partner te vinden.
Boer Dirk, de boer van boerderij Boom en Bosch beschouwde genoemd TV programma (dat kennelijk al vele jaren bestaat?!) als zijn favoriete programma en begon vaak pas te melken als de uitzending was geweest; een soort bijhouden van het vak. Er ontgaat mij veel (har har) als niet TV-bezitter.