16 februari 2014

De Mookerheide

Huib was heel verbaasd dat ik hier nog nooit had gewandeld; een station direct in het gebied, een schitterend, geaccidenteerd bos en heide landschap. Ja, wist ik veel, station Molenhoek, dat is direct aansluitend aan de Mookerheide. Huib had inderdaad een primeur; het was een ongehoord mooie wandeling en traditiegetrouw was het ook weer prachtig, stralend weer.
We stonden op een verhoging, een schans nog uit de tijd van de tachtigjarige oorlog. Hier vond de slag op de Mookerheide plaats, een plek die (gelukkig) nog steeds uit heide bestaat. Afgezien van de genoemde schans hebben we geen sporen van deze slag mogen aanschouwen; wie tegen wie had gevochten was mij overigens ook ontgaan in de laatste decennia; de huidige generatie weet misschien niet van deze slag af, maar je kunt het ongetwijfeld opzoeken op Internet!
Wij, van de generatie die het denkt allemaal zo goed te weten omdat we het op school hebben "gehad", wisten ook niet meer zo precies of Maurits nou een zoon of een broer van Willem de Zwijger was. Huib had gelijk; Maurits is een zoon van de "vader des vaderlands".
Deze held was overigens verantwoordelijk voor de schandalige veroordeling van Johan van Oldenbarnevelt, de voormalige raadspensionaris, wiens "Stokske", waar Vondel zo'n mooi gedicht over schreef, nog steeds in het Rijksmuseum te zien valt.
Het was een hele reis en een schitterende wandeling. Toch vonden we nog de energie om de "2 Ruiten opening" van onze denksport Bridge uitvoerig te behandelen. Vroeg naar bed, want Roos had voor de volgende dag opnieuw een stevige wandeling uitgezocht.

Geen opmerkingen: