14 januari 2014

Paddy en Jondalar

Vanmorgen vroeg heb ik het tweede deel van de reis van Patrick Leigh Fermor gelezen; het stuk dat door Hongarije gaat en langs de Donau voert. Ruige bergen, eenzaamheid,angstige hoogtes, wolven, beren, steenarenden en zelfs een scharrelaar; er doemt in mijn gedachten een onweerstaanbare wereld op. Opeens realiseerde ik me dat ik net zo geboeid het "verslag" van de reis van Jondalar en zijn broer Thonolan heb gelezen in het tweede boek van Jean Auel in de reeks: "de stam van de holenbeer"; ook de reis van die twee broers liep langs de Donau. Dat overigens volledig fictieve boek heb ik ademloos verslonden vanwege de schitterende beschrijving van de natuur die door de broers werd doorkruist en de ontmoetingen met mensen en wilde dieren.
Leigh Fermor doet spannend verslag; doorspekt het met de geschiedenis van het gebied dat belopen wordt en met de belevenissen van de reiziger die overal met open armen wordt ontvangen. Het is niet voor te stellen dat deze belezen en moedige knaap pas 19 was toen hij dit deel van de reis ondernam. Behoorlijk principieel doet hij vrijwel de hele reis te voet. Als hij al meerijdt dan is het niet verder dan wat hij die dag gelopen zou hebben. Soms een uitstapje per trein, boot of per auto maar dan weer terug naar de plek waar hij was gebleven. Alleen het stuk dat hij op de rug van Malek, een paard heeft gedaan heeft hij niet zelf gelopen.
Ik ga beide delen opnieuw lezen; ik mag ze nog minstens twee weken van de bieb in leen houden en misschien nog wel verlengen. En verder heb ik de Engelse versie als e-pub maar dat leest een stuk lastiger. Onlangs is, postuum het derde deel van de reisbeschrijving verschenen; ga ik ook lezen en van Roos krijg ik een biografie van Paddy. Kan me op beide zeer verheugen!

Geen opmerkingen: