Het was "opvallend" hoe weinig lieden je in Madeira zag met zo'n smartphone of zo'n ander ielepieleapparaatje waarmee je voortdurend socialaist met je "vrienden"; een enkele NLse toerist zag je wel tijdens de verveeluurtjes in de centrale hal beneden in het hotel (daar was gratis Wifi) en zelfs af en toe op straat. Maar de Madeirezen zelf zag je vrijwel niet met zo'n peperduur communicatieapparaatje op straat.
En vanmorgen weer eens met de trein stapte ik in en viel het me op dat vrijwel iedereen scheel zat te kijken naar zijn, of eigenlijk meer haar piepkleine schermpje met ongetwijfeld uiterst belangrijke informatie. Ik telde voor de statistiek; 12 personen zaten er in de coupé en daarvan zaten er 11 aandachtig met hun apparaatjes te spelen. Ook op straat, zelfs tijdens het lopen en fietsen; overal die apparaatjes en scheel kijkende lieden, vooral dames. Roos noemde het nieuwe woord hiervoor: sociobesitas. Het is in elk geval weer een verslavingsaangelegenheid die ik absoluut niet had verwacht toen ik begon met ICT.
En vanmorgen weer eens met de trein stapte ik in en viel het me op dat vrijwel iedereen scheel zat te kijken naar zijn, of eigenlijk meer haar piepkleine schermpje met ongetwijfeld uiterst belangrijke informatie. Ik telde voor de statistiek; 12 personen zaten er in de coupé en daarvan zaten er 11 aandachtig met hun apparaatjes te spelen. Ook op straat, zelfs tijdens het lopen en fietsen; overal die apparaatjes en scheel kijkende lieden, vooral dames. Roos noemde het nieuwe woord hiervoor: sociobesitas. Het is in elk geval weer een verslavingsaangelegenheid die ik absoluut niet had verwacht toen ik begon met ICT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten