Culinair Wageningen

Molen de Vlijt te Wageningen

Coby van de bridge-organisatie had ons verteld dat je in Wageningen zo'n goed kaaswinkeltje had; al tien jaar lang was deze specialiteitenzaak NL's kampioen. Nou, dat is niet mis en dat was niet aan dovemansoren gezegd. Dus Roos en ik op naar Wageningen; het winkeltje zou naast hotel "De Wereld" liggen, dus dat kon niet missen. Inderdaad zo'n winkeltje met de geuren die ik mij herinner van die "fromageries" die je in Parijs kon vinden, decennia geleden (en naar ik hoop nog steeds, maar ik kom zo weinig in Parijs en weet het dus niet). En een uitstalling die er mocht zijn. Niet te vergelijken met de zojuist genoemde fromageries, maar toch.
Wij gingen natuurlijk naar binnen en keken wat rond. Er hingen ook gedroogde worsten, zo te zien uit Italië en dat spreekt me net zo aan als kaas. De baas van de winkel had het zo eens aangekeken hoe die "vreemdelingen" in zijn zaak aan het rondkijken waren en maar aan die worsten zaten en kwam op ons af: "Wat mag het zijn". Hij gaf wat toelichting over de worsten en natuurlijk kocht ik er eentje voor de pasta; lekker met de kaas die ik nog van de Gargano reis heb liggen. En ik vroeg hem om een rauwmelkse kaas met een volle smaak. En toen adviseerde hij me de aanbieding van de week; een bergkaasje van drie jaar oud. Toen we terug liepen hebben we er van geproefd en hij smaakte inderdaad fantastisch.
Dit kaasboertje en de eerder genoemde molen "De Vlijt" vormen voor ons de reden om vanwege culinaria terug te keren naar Wageningen. We hebben helaas geen foto van het kaaswinkeltje gemaakt; nog meer reden om terug te gaan.