Ach, ik zocht een fotootje op Internet van een Hamburger. Maar dat lijkt me volstrekt overbodig want iedereen zal weten hoe zo'n broodje met een plak worst/vlees, ketchup, mayo, gebakken ui en wat sla eruit ziet. Daar had ik het met zoon Hugo over toen we over zijn werkzaamheden bij de slager hadden.
Zoals vrijwel alles maakte ik vroeger de Hamburgers ook zelf; zo'n exemplaar van zo'n fastfood shop vind ik zo onsmakelijk dat ik er zelfs terwijl ik dit aan het typen ben een vies gezicht bij trek. Erg veel vlees zal er niet aan te pas komen en het broodje eromheen is wel erg zacht. Maar ik moet toegeven dat de combi van gebakken gehakt met ketchup en mayo buitengewoon smakelijk is!
Ik mag graag de oorspronkelijke "Hamburger" gedenken. Destijds was er in de USA een Duitse immigrant, afkomstig uit, u raadt het al, Hamburg, die ronde broodjes ging verkopen met daarin een frikadel, een gehaktbal zoals ze nog steeds bij Duitse slagers worden verkocht; een beetje afgeplat. Jaren geleden ging ik regelmatig met vriend Dick naar Monschau voor een Eifelwandeling en op het moment dat we met de bus aankwamen werden de warme Frikadellen in de vitrine gelegd. En dan kochten we daarvan en bij de bakker broodjes. We liepen dan direct het dorp uit, want na 5 uur reizen wil je wel op weg en dan rook je het eerste uur die zalige lucht van die Frikadellen vanuit je rugzak. Wij aten die dan ergens zittend op een boomstam of langs een beekje op, helaas zonder mayo, ketchup of gebakken ui, maar wel bijzonder lekker!
Voor de kids maakte ik ze vroeger gewoon van gehakt met een eitje, wat zout en dan bakken, op een sneetje geroosterd brood, met gebakken ui-ringen, ketchup en mayo; dat was smullen. Moet ik nodig weer eens doen; als Hugo de volgende keer weer langs komt.
Zoals vrijwel alles maakte ik vroeger de Hamburgers ook zelf; zo'n exemplaar van zo'n fastfood shop vind ik zo onsmakelijk dat ik er zelfs terwijl ik dit aan het typen ben een vies gezicht bij trek. Erg veel vlees zal er niet aan te pas komen en het broodje eromheen is wel erg zacht. Maar ik moet toegeven dat de combi van gebakken gehakt met ketchup en mayo buitengewoon smakelijk is!
Ik mag graag de oorspronkelijke "Hamburger" gedenken. Destijds was er in de USA een Duitse immigrant, afkomstig uit, u raadt het al, Hamburg, die ronde broodjes ging verkopen met daarin een frikadel, een gehaktbal zoals ze nog steeds bij Duitse slagers worden verkocht; een beetje afgeplat. Jaren geleden ging ik regelmatig met vriend Dick naar Monschau voor een Eifelwandeling en op het moment dat we met de bus aankwamen werden de warme Frikadellen in de vitrine gelegd. En dan kochten we daarvan en bij de bakker broodjes. We liepen dan direct het dorp uit, want na 5 uur reizen wil je wel op weg en dan rook je het eerste uur die zalige lucht van die Frikadellen vanuit je rugzak. Wij aten die dan ergens zittend op een boomstam of langs een beekje op, helaas zonder mayo, ketchup of gebakken ui, maar wel bijzonder lekker!
Voor de kids maakte ik ze vroeger gewoon van gehakt met een eitje, wat zout en dan bakken, op een sneetje geroosterd brood, met gebakken ui-ringen, ketchup en mayo; dat was smullen. Moet ik nodig weer eens doen; als Hugo de volgende keer weer langs komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten