26 april 2013

Berlijn en het ijzeren gordijn

Deze foto stond ergens in de buurt van voormalig checkpoint Charlie in Berlijn; een Amerikaanse soldaat, een jonge vent natuurlijk, die angtstig kijkt of hij het kind dat zo graag naar de "andere kant" wil over het prikkeldraad kan tillen zonder dat er geschoten zal worden. Althans zo interpreteerde ik dit schrijnende plaatje.
Het lijkt alweer zo lang geleden dat de Berllijnse muur viel, Van het optrekken van de muur kan ik me niet zo gek veel herinneren; eerlijk gezegd helemaal niets. Als een dief in de nacht trok het communistische regime een betonnen muur op om te voorkomen dat haar inwoners naar "het westen" zouden vertrekken. Een regime dat haar inwoners met geweld binnen moet houden doet het niet goed. Het buiten houden van ongewenste lieden door een muur op te trekken is een gewoonte die al bekend is uit de klassieke oudheid; Athene had een dubbele muur die liep van de stad tot de haven, Piraeus. Daar is vrijwel niets meer van over begreep ik van Fik Meijer, de classicus die zo boeiend kan verhalen over de klassieke tijd. Dit speelde in de tijd van Perikles, de grote man achter de fundamenten van de democratie, een periode die overigens slechts zo'n 40 jaar heeft mogen duren. Ooit waren we in Lesbos met een gezelschap. Iemand vertelde ons dat hij van de gids had vernomen dat Griekenland pas sinds kort de democratie kende, waarop Roos en ik in lachen uitbarstten. "Ja dat had de gids toch verteld", hoe dom en onwetend kun je zijn. Democratie is zelfs een van het Grieks afgeleid woord. En dat was toch wel waar deze Amerikaanse soldaat voor stond.

Geen opmerkingen: