05 december 2012

Stinkend frisse buitenlucht

Zichtbare luchtvervuiling. Komt bij ons nauwelijs
meer voor. Wel onzichtbare!
Een malle uitdrukking van m'n vriend Dick O. uit Vaals. Wanneer we onze gezamenlijke hobby, het wandelen beoefenen dan heeft hij het regelmatig over de "stinkend frisse buitenlucht". Slaat nergens op, tenzij ............
Wat mij vooral in deze droge, koude dagen opvalt is dat de lucht in bebouwd gebied (en ook op bruggen over autosnelwegen) zo stinkt. Als wandelaar in natuurlijke buitengebieden valt dat je natuurlijk extra op. Wanneer je een lekker fris, naar natuur ruikend gebied verlaat en bijvoorbeeld een weg moet oversteken of gewoon vanuit het Houdringebos (hier vlakbij mijn flat) de Soestdijkseweg/Groenekanseweg benadert: het stinkt gewoon. Maar ook wanneer je door het dorp rijdt en er passeert een auto, of veel erger nog, een scooter of bromfiets. En nou is dat stinken nog tot daar aan toe; we zijn eraan gewend geraakt; het is "normaal" geworden; het hoort erbij; het kan kennelijk geen kwaad. En dat is natuurlijk niet waar.
Daar waar ons lichaam direct te maken heeft met het "milieu externe", ik bedoel via de longblaasjes met de in te ademen lucht, daar is het gevoelig. Denk maar aan longkanker dat vooral voorkomt bij mensen die iets gevaarlijks hebben ingeademd: tabaksrook, asbest-stof. Maar tegenwoordig komt longkanker in toenemende mate voor bij mensen die nog nooit hebben gerookt. Ik wijt dat vooral aan de kwaliteit van de lucht. Wie het beter weet, laat hij zich horen!
In het dorp van mijn grootmoeder Sientje, Oostzaan, vormden slootjes en regentonnen de watervoorziening. Je had het pleetje boven een gat in de grond of boven de sloot; je deed de was met slootwater, zelfs de afwas werd met slootwater gedaan. De melkbussen werden met slootwater schoongemaakt. Had je "zuiver" water nodig dan werd de regenton aangesproken.
Zo was de toestand eigenlijk overal in het land, ook in de steden. Dat ging allemaal goed totdat het aantal mensen te groot werd en besmettelijke ziektes als cholera hun tol eisten. Vooral in Engeland is dat in de tijd van de industriële revolutie, met grote stadspopulaties helemaal uit de hand gelopen. Uit onderzoek bleek de noodzaak van een centrale watervoorziening en riolering, zaken die voor de gezondheidszorg aanzienlijk meer hebben betekend dan alle antibiotica en chemotherapie bij elkaar!
Maar nu ons iets vergelijkbaars overkomt met de kwaliteit van de lucht, houden we ons doof en kijken collectief opzij; Dick zou zeggen: het kankert maar door!

Geen opmerkingen: