 |
Voorbeeld van een monocultuur die slechts
met pesticiden vrij van "plagen" kan worden
gehouden. |
Van m'n vriend Dick kreeg ik
vanmorgen een link naar een artikel in de NYT over de huidige gevaren die het (overmatig)
gebruik van pesticiden met zich mee brengen. Net als de
uitlaatgassen van auto's en allerlei toevoegingen aan ons voedsel gaan we aan de mogelijke negatieve effecten voorbij. "Ze" letten er wel op dat "het" wel goed gaat. Maar is dat wel het geval? Ik heb er zo mijn twijfels bij; het gaat bij pesticiden per definitie om bio-actieve stoffen die natuurlijk ook op de één of andere manier op het menselijk organisme inwerken. Zo groot is het verschil niet tussen organismen; de basis van alle leven is in beginsel de zelfde. En dat blijkt ook in de praktijk, aldus dit artikel in de NYT. Ik ben er niks gerust op allemaal.
Ik raad eenieder aan om dit artikel eens te lezen en misschien nog eens te overwegen om je voedsel zelf te verbouwen of bij een biologisch werkende moestuinier te kopen. Het is niet alleen maar iets voor "geitenwollensokkendragers"; ik ben ook van mening dat voedsel gewoon veilig moet zijn, maar met de grootschalige productie methoden is dat niet meer mogelijk; zonder pesticiden werkt het niet. En volgens Wageningen is kleinschalig ook niet mogelijk gezien de al maar toenemende wereld-behoefte aan voedsel. Hoe dan verder?
4 opmerkingen:
Ik ben niet zo van preken voor eigen kerk, maar... Kleinschalige productie zou volgens Wageningen niet de oplossing zijn omdat het te veel grond kost (en te veel werk wellicht?). Wat nu als we alle landbouwgrond en -kracht voor de productie van voedsel voor mensen gebruiken, in plaats van veevoer? De omzetting van plantaardige naar dierlijke proteïne is ontzettend inefficïent. En dan dieren alleen daar houden a) waar de grond totaal ongeschikt is, in semi-woestijn en rotsachtige gebieden bijvoorbeeld, b) waar we ze inzetten voor natuurbehoud (grazers), en evt. c) als kleinschalige hobby-matige aanvulling op het boerenbedrijf?
Ook een aanrader is de film 'The Power of Community' over de response van de Cubanen toen de oliekraan werd dichtgedraaid. De conventionele, grootschalige landbouw stortte in en iedereen begon op kleine schaal en zonder pesticiden (want: ook vaak van olie) zijn eigen groente te verbouwen. Met succes!
Renee, ik heb ook het idee dat Wageningen vooral voor haar eigen parochie predikt. En wel heel direct voor de eigen portemonnaie, oftewel de eigen baantjes. Wat daar allemaal bedacht wordt is m.i. contra-productief; er is helemaal geen voedseltekort hooguit onvoldoende koopkracht. En inderdaad, vroeger werd er veel minder vlees gegeten en leefden we ook nog eens gezonder. Vegetarisch is echt niet nodig, maar een stuk minder kan zeker. Feitelijk met je eens dus!
Ik vind vegetarisme (uit het perspectief voedselvoorziening) ook zeker niet nodig, maar denk wel eens: ik compenseer maar voor diegenen die niet willen minderen ;)
Een reactie posten