Begin jaren zeventig bevond ik mij in de bijzondere gelegenheid om mij een vakgebied eigen te maken dat mij voorheen volstrekt onbekend was: Virologie. Mijn hooggeleerde chef, van Tongeren gaf mij een vage opdracht om een methodiek te bedenken en te ontwikkelen om snel Herpes Simples Virus aan te tonen en tevens te typeren. Ik had geen enkele ervaring met virussen, maar mijn twee analistes gelukkig wel. En dan had je natuurlijk de bibliotheek met boeken en tijdschriften. Een buitengewoon interessant veld rolde zich voor mijn leergierige ogen uit.
Marijke deed de weefselkweek; zij onderhield cellijnen (ik herinner mij HeLa cellen en BHK cellen, maar vergeef mij als ik mij vergis). Dit waren oude lijnen, ooit ergens geïsoleerd en voor de eeuwigheid in leven te houden door zorgvuldig onderhoud. Marijke deed daar patiëntenmateriaal van "de prof" op en keek dan of er een Cyto Pathogeen Effect optrad (CPE). Mocht dat het geval zijn dan bevestigde het veelal de bevinding van de hooggeleerde die de diagnostiek altijd zo graag deed met muizen en bebroede kippeëieren zoals ik eerder beschreef.
De weefselkweek vond ik esthetisch al heel bijzonder; de patronen waarmee de cellen zich naast elkaar en op de ondergrond van glas hechtten en uitgroeiden tot een mono-layer (cellaag van één cel dik) zag er onder het microscoop prachtig uit.
We maakten later ook primaire weefselkweek, uitgaande van kippe-embryo's of van muize-embryo's; die zagen er, zo mogelijk esthetisch gesproken nog veel fraaier uit.
Ik heb alvorens ik deze Blog schreef nog gekeken of ik misschien ergens oude dia's had met plaatjes van weefselkweek, maar dat is helaas niet het geval. U moet het doen met mijn herinneringen of misschien met links die ik kan vinden op Internet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten