Met enige moeite had ik uit de bibliotheek Utrecht de eerste twee delen van de memoires van Churchill te pakken gekregen. Ik ben niet verder gekomen dan het eerste deel en dat nog niet eens helemaal. Zijn waarschuwingen in de tijd die voorafging aan WO II vanwege de drang tot afnemende bewapening in de geallieerde wereld en de oplopende spanningen rondom hen heen deden mij te veel denken aan de huidige tijd. De afgelopen jaren heb i met mijn vriend Peter C. de slagvelden van WO I bezocht; afgrijselijke akkers des doods waar ik steeds gedeprimeerd van terugkeerde; dat nooit meer alsjeblieft. Dus ben ik maar gestopt met lezen van Churchill; ik wilde het niet meer weten en stak mijn kop maar liever even in het zand.
En dan lees ik vanmorgen dat de geallieerden, lees de NAVO leden, niet eens meer over genoeg materieel beschikken om Libië te bevrijden van hun dictator Ghadaffi. Denemarken heeft NL gevraagd om bommen; Frankrijk kan een vliegdekschip volgend jaar niet meer inzetten vanwege reparaties t.g.v. deze aanvallen. En de onrust in dit deel van de wereld neemt toe terwijl NL maar bezuinigt op defensie. Sir Winston, niet de eerste de beste zag als vrijwel enige in de dertiger jaren dat het mis zou gaan en dat vrees ik eerlijk gezegd ook. Als immunoloog weet ik gewoon dat je een stevige defensie nodig hebt om de integriteit van een organisme (en wat is een staat anders dan dat) te kunnen handhaven.
Ik kan me voor het overgrote deel in de politiek van het huidige kabinet vinden, maar deze bezuinigingen vind ik ronduit gevaarlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten