 |
Leuke huizenrij wanneer je van het
station naar het centrum loopt |
Het was vandaag vreselijk weer; regen, wind, relatief koud, geen uitnodigende dag om er eens op uit te gaan. Maar ja, ik had een vrij reizen kaart die vandaag voor de laatste dag geldig was en dan blijf je toch zuinige Hollander. Een mp3 speler met symfoniën van Beethoven op het hoofd en vooruit naar het hoge Noorden. Eigenlijk was ik nog nooit echt in Harlingen geweest, en nu met het lezen van de boeken van Vestdijk moest ik toch eens kijken waar hij nou zijn inspiratie uit had kunnen putten. Harlingen staat in NL toch niet bekend als de meest inspirerende stad van het land.
 |
| Anton Wachter |
De eerste huizen langs de straat richting station vond ik fraai. Het was echt zondagmorgen, dus vrijwel niemand op straat. In de hoofdstraat, zo te zien een gedempte gracht, was al direct een gedenkteken voor Vestdijk zichtbaar: een standbeeld van Anton Wachter, hoofdfiguur in de Anton Wachter cyclus. Een wat knullig beeld van een slungelige jongeman met een overmaatse pet op z'n hoofd. Er stond slordig genoeg een fiets tegen geparkeerd. Die cyclus zal ik ook maar eens lezen. En dan aan de muur van een woonhuis een gedenkschild omdat Simon Vestdijk daar in 1898 werd geboren. Vergeefs zocht ik naar pijltjes voor een Vestdijk route zoals bijvoorbeeld in Leeuwarden met de Mata Hari route. Onlangs heb ik de koperen tuin gelezen en ik had wel eens willen zien waar dat nou allemaal had gespeeld. Misschien ook wel allemaal gesloopt en verdwenen.
 |
| Niemand te zien op straat |
Verder gelopen door de verlaten stad. Het was doodstil op straat en niemand te zien. Erg onder de indruk was ik niet van het centrum van Harlingen; misschien vanwege het weer, maar het was geen echt interessante stad ondanks haar plezierhaventje en fraaie raadshuis. In de straat vond ik wel bakker Elsinga waar Roos in oktober 2003 voor mijn stervende vader een heerlijke Friese koek had gekocht die hij nog met smaak heeft verorberd.
 |
| Bakker met koek voor mijn vader |
Dat vond ik leuk om te zien en te memoreren. Helaas is op zondag natuurlijk alles gesloten en kon ik geen Friese duumkes of iets anders aan streekproducten scoren. Er was ook geen horeca geopend zodat ik mijn trek ik koffie moest onderdrukken. Volgende keer maar op de zaterdag richting Friesland. Terug naar het station gelopen en met de volgende trein terug naar Franeker, stad van Eise Eisinga.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten