Eindelijk een buitje

Vandaag maandag 6 juni voor het eerst sinds maanden een stevige bui. De merels zijn blij en laten dat luid weten. M'n aardbeiplantjes staan van plezier te glimmen over zoveel water op hun blaadjes en de rucola schit nog eens extra uit. En dan in het bos; eigenlijk stelt het niet zo veel voor want het bovenste laagje van het zand is misschien nat maar direct daaronder is het nog heel droog allemaal. Voor mij uit zie ik piepkleine kikkers springen. Doet mij denken aan een keer op de Hoge Venen dat er zo veel kikkertjes sprongen bij iedere voetstap dat het wel op een springende witte schaduw leek als ze met z'n alle voor je voet vluchtten. De eerste zette ik nog terug in de sloot; de volgende heb ik lekker hun gang laten gaan. Zullen wel voor het grootste deel worden opgegeten vrees ik. Maar zo gaat dat in de natuur.