Roos had mij gevraagd of ik op de heenweg naar Rijssen langs zou willen gaan bij "De Pelikaan", ons thee winkeltje in Zutphen. Eerder deze week had ik weer 2 kilo thee besteld volgens het bekende recept.
Na een indringend telefoontje ging ik op weg; de tas was ingepakt; weinig spullen zodat de thee erbij zou kunnen. Lopend naar het station; ik kon makkelijk de trein halen - dacht ik - maar dat was de trein de andere kant op zo bleek toen ik bijna bij het station was. De tijden zijn, alweer een poos geleden aangepast en ik moet daar nog stevig aan wennen. Maar daarom niet getreurd; dan maar eerst naar de Volendammer en een lekker scholfiletje in de olie laten glijden; smaakte voortreffelijk. De volgende trein genomen en door het prachtige Zutphen naar de theewinkel; de acht halfpondspakken lagen keurig klaar, maar het was toch te veel voor mijn rugzak; een papieren zak bracht uitkomst.
Aangekomen in Rijssen had ik geen idee welke kant ik op moest. Met GPS en google maps op de smartphone kwam ik er redelijk uit. Onderweg wist een meneer mij te vertellen dat ik goed zat: "dat is nog een heel eind lopen hoor!",zei hij tot mijn verbazing. Op de GPS had ik gezien dat het hooguit nog een 1500 meter lopen zou zijn. Die zelfde GPS hielp mij ook met het vinden van een leuk pad door de bossen. Aangekomen bij de burgemeest Knottebeltlaan zag ik het hotel liggen en ik was direct verkocht. Ontzettend mooi gelegen en echt aantrekkelijk zag het eruit.
Ik kondirect bij de vriendelijke receptie inchecken; prachtige grote kamer met uitzicht op het groen; doodstil. Dat was niet gek; "daar komen we het weekend wel mee door", bedacht ik mij en stuurde een selfie met achtergrond van de kamer naar Roos. Zij kwam even later ook in het hotel; ze was in Rijssen nog even naar de kapper geweest en had een lekker kort koppie gekregen.
We maakten kennis met de groep en de organisatoren en gingen al snel aan tafel voor het diner. Smaakte ons uitstekend. Mijn overbuurvrouw zag tegen de enorme porties op en daar wist ik wel raad mee tot haar en mijn opluchting; ik had zo'n trek.
Het bridgen ging maar matig; aan de eerste tafel kregen we enorme klop door wat later bleek een ver boven het gezelschap uittorenend kampioenspaar. Zij trokken de score helemaal uit z'n verband; meer dan de helft onder de vijftig en slechts 2 of 3 boven de vijftig en zij zelf 70%. Grappig, heb ik niet eerder gezien.
Na een indringend telefoontje ging ik op weg; de tas was ingepakt; weinig spullen zodat de thee erbij zou kunnen. Lopend naar het station; ik kon makkelijk de trein halen - dacht ik - maar dat was de trein de andere kant op zo bleek toen ik bijna bij het station was. De tijden zijn, alweer een poos geleden aangepast en ik moet daar nog stevig aan wennen. Maar daarom niet getreurd; dan maar eerst naar de Volendammer en een lekker scholfiletje in de olie laten glijden; smaakte voortreffelijk. De volgende trein genomen en door het prachtige Zutphen naar de theewinkel; de acht halfpondspakken lagen keurig klaar, maar het was toch te veel voor mijn rugzak; een papieren zak bracht uitkomst.
Aangekomen in Rijssen had ik geen idee welke kant ik op moest. Met GPS en google maps op de smartphone kwam ik er redelijk uit. Onderweg wist een meneer mij te vertellen dat ik goed zat: "dat is nog een heel eind lopen hoor!",zei hij tot mijn verbazing. Op de GPS had ik gezien dat het hooguit nog een 1500 meter lopen zou zijn. Die zelfde GPS hielp mij ook met het vinden van een leuk pad door de bossen. Aangekomen bij de burgemeest Knottebeltlaan zag ik het hotel liggen en ik was direct verkocht. Ontzettend mooi gelegen en echt aantrekkelijk zag het eruit.
Ik kondirect bij de vriendelijke receptie inchecken; prachtige grote kamer met uitzicht op het groen; doodstil. Dat was niet gek; "daar komen we het weekend wel mee door", bedacht ik mij en stuurde een selfie met achtergrond van de kamer naar Roos. Zij kwam even later ook in het hotel; ze was in Rijssen nog even naar de kapper geweest en had een lekker kort koppie gekregen.
We maakten kennis met de groep en de organisatoren en gingen al snel aan tafel voor het diner. Smaakte ons uitstekend. Mijn overbuurvrouw zag tegen de enorme porties op en daar wist ik wel raad mee tot haar en mijn opluchting; ik had zo'n trek.
Het bridgen ging maar matig; aan de eerste tafel kregen we enorme klop door wat later bleek een ver boven het gezelschap uittorenend kampioenspaar. Zij trokken de score helemaal uit z'n verband; meer dan de helft onder de vijftig en slechts 2 of 3 boven de vijftig en zij zelf 70%. Grappig, heb ik niet eerder gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten