We zouden vandaag gaan wandelen met Huib, maar vanwege de voorspellingen die bijzonder regenachtig weer aangaven voor vandaag had ik daar weinig animo voor. Maar het viel nogal mee eerlijk gezegd. Pas tegen de middag begon het hier in De Bilt te regenen en in Rotterdam misschien iets vroeger. Nou ja, ik was ook niet zo in de stemming; dit weer, maar vooral ook alle narigheid waar ik de laatste jaren over lees lijken wel samen te komen in deze tijd; zal ook wel met mijn leeftijdsfase samenhangen, maar het beïnvloedt al met al mijn denken bovenmatig.
In mijn schuur vond ik enkele weken geleden een paar exemplaren van een notitie die ik in 1993 had opgesteld over mogelijkheden die we in die tijd hadden kunnen nemen hier in NL om ons te wapenen tegen de klimaatproblemen. Als ik het nu bekijk begrijp ik achteraf niet waarom ik daar niets verder actief mee heb gedaan. Ik was toen lid van D66 en politiek enigszins actief. Ik heb het aan een paar mensen binnen de gemeenteraadsfractie laten lezen en die hebben er wat commentaar op gegeven maar verder heb ik het gelaten wat het was. En daar voel ik me nu niet goed bij; ik had er veel actiever mee om moeten gaan, Daar schaam ik me enigszins voor.
Of het allemaal wat uithaalt geloof ik ook niet meer; iedereen weet inmiddels dat roken heel slecht is en toch zie je nog mensen roken. Iedereen weet dat het verbranden van fossiele brandstoffen het klimaatprobleem vergroot; het effect van deze kennis zie ik niet terug in de rijen nieuwe auto's die op goederentreinen staan opgeslagen om naar Duitsland te worden getransporteerd; op de snelwegen hoorde ik vanmorgen om 4 uur al herrie en de drukte is allerwege; het grootste probleem van de luchtvaart is dat ze vliegtuigen aan de grond moeten houden wegens onveiligheid; het luchtvaartverkeer neemt slechts toe; men gaat op reis naar de meest afgelegen oorden waar je 60 jaar geleden heen emigreerde om nooit meer terug te keren (dacht men toen). Oerwouden verdwijnen snel om plaats te maken voor oliepalmplantages; grote zoogdieren zijn er nauwelijks meer in het wild. Het weer gedraagt zich steeds vreemder. Ik houd op, maar laat duidelijk zijn dat dit mij uitermate bezig houdt.
Ik kom tot de conclusie dat wij mensen individueel misschien wel weten wat er aan de hand is; collectief gedragen we ons onverantwoord helaas.
En ondertussen zit ik maar een beetje te versomberen en naar de regen buiten te kijken onder het luisteren van droeve orgelklanken van de grote Bach.
In mijn schuur vond ik enkele weken geleden een paar exemplaren van een notitie die ik in 1993 had opgesteld over mogelijkheden die we in die tijd hadden kunnen nemen hier in NL om ons te wapenen tegen de klimaatproblemen. Als ik het nu bekijk begrijp ik achteraf niet waarom ik daar niets verder actief mee heb gedaan. Ik was toen lid van D66 en politiek enigszins actief. Ik heb het aan een paar mensen binnen de gemeenteraadsfractie laten lezen en die hebben er wat commentaar op gegeven maar verder heb ik het gelaten wat het was. En daar voel ik me nu niet goed bij; ik had er veel actiever mee om moeten gaan, Daar schaam ik me enigszins voor.
Of het allemaal wat uithaalt geloof ik ook niet meer; iedereen weet inmiddels dat roken heel slecht is en toch zie je nog mensen roken. Iedereen weet dat het verbranden van fossiele brandstoffen het klimaatprobleem vergroot; het effect van deze kennis zie ik niet terug in de rijen nieuwe auto's die op goederentreinen staan opgeslagen om naar Duitsland te worden getransporteerd; op de snelwegen hoorde ik vanmorgen om 4 uur al herrie en de drukte is allerwege; het grootste probleem van de luchtvaart is dat ze vliegtuigen aan de grond moeten houden wegens onveiligheid; het luchtvaartverkeer neemt slechts toe; men gaat op reis naar de meest afgelegen oorden waar je 60 jaar geleden heen emigreerde om nooit meer terug te keren (dacht men toen). Oerwouden verdwijnen snel om plaats te maken voor oliepalmplantages; grote zoogdieren zijn er nauwelijks meer in het wild. Het weer gedraagt zich steeds vreemder. Ik houd op, maar laat duidelijk zijn dat dit mij uitermate bezig houdt.
Ik kom tot de conclusie dat wij mensen individueel misschien wel weten wat er aan de hand is; collectief gedragen we ons onverantwoord helaas.
En ondertussen zit ik maar een beetje te versomberen en naar de regen buiten te kijken onder het luisteren van droeve orgelklanken van de grote Bach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten