Wat een boek

Nog nahikkend van het lachen kom ik zojuist van m'n sponde om deze blog te schrijven. Hoe verzin je het om te schrijven: "Frederick Williams leidde Paulina del Valle over de dansvloer met een trefzekerheid van iemand die gewend was om zware lasten te verplaatsen". Een dikke dame wordt over de dansvloer geleid door een statig, slank heerschap.
Het is weer zo'n weergaloos boek van Isabel Allende; zij krijgt het voor elkaar om in al haar boeken vrijwel het volledig spectrum van emotionele gevoelens bij de lezer op te roepen.
Op koningsdag liepen we langs een uitstalling van overbodige rotzooi, waaronder een hele serie boeken. Met mijn bijziende oogjes zag ik echter dat er ook twee Allendes en een Steinbeck lagen en nog twee die ik onder de arm stak. Roos vroeg aan de meneer bij het geheel hoe veel het kostte: "twee euro voor vijf boeken", dus dat was te hebben. Even later hoorde ik zijn vrouw tegen iemand anders zeggen: "vijf boeken voor 1 euro", ik moest lachen en vroeg of de prijsverlaging zo snel ging. Zij vroeg nog of ik me afgezet voelde; was niet het geval; lachend liepen we verder.
Het eerste boek dat ik ter lezing pakte was "Portret in sepia", maar op de kaft stond een boekbespreking van "Fortuna's dochter", en o ja, dat vond ik zo goed dat ik alsnog wisselde en in bed begon aan Fortuna's dochter; wilde het graag herlezen. Ook in de trein op weg naar Mariska las ik door in dat geweldige boek; de verhaallijn vind ik geweldig. Maar gisteren, tijdens het gesprek met Mariska bleek dat zij graag las en bij voorkeur papieren boeken en niet via de e-reader. En ja, toen lag het voor de hand om Fortuna's dochter aan haar ter lezing te geven. Die avond begon ik aan "Portret in sepia"; niet te geloven wat deze schrijfster op papier weet te krijgen; de Zuid Amerikaanse kolderieke verhaallijnen, gemengd met een behoorlijk stuk geschiedenis van dat continent en de verhouding tussen de standen en de rassen daar in de nieuwe wereld; het wordt allemaal met een zekere consistentie beschreven. Maar vooral de emoties die spelen tussen de mensen, inclusief de erotiek; niveau Homeros en Tolstoj moet ik constateren en dan met een bijzondere Zuid Amerikaanse geestigheid
Ben nu op de helft maar het wordt tijd - het is al half negen - om definitief op te staan en aan de wandel. Wordt geen etappe van het Romeinse Limespad zoals ik van plan was, maar een drietje; het gaat straks regenen zo is voorspeld, vandaar.