Van Bodegraven naar Papekop

Fort Wiericke

Vandaag maar weer een etappe gelopen van het Romeinse Limespad; ik heb dat boekje tenslotte niet voor niets aangeschaft en het groene hart, waar de hier genoemde etappe doorheen loopt vind ik altijd prachtig. Met Huib heb ik het Groene Hartpad meerdere keren gelopen en dat was zeker de moeite waard.
Opnieuw vanuit Bodegraven maar nu richting het Oosten, de richting waarin het boekje is geschreven. Ik moet vaststellen dat de markering in het veld uitstekend is; misschien omdat het een nieuw pad is, maar het is voorbeeldig! Complimenten aan degenen die het nieuwe pad hebben uitgezet en gemarkeerd.
De eerste kilometers gingen langs de Oude Rijn; bij het Wiericke fort - een oud verdedigingswerk in de oude Waterlinie - rechtsaf langs de Wiericke. De etappe liep al snel over de Prinsendijk waarvan ik uit het boekje begreep dat die nog onder toezicht van prins Maurits gemaakt zou zijn. Het uitzicht over de dijk en het belendend landschap was prachtig; wat is ons land toch mooi!

Uitzicht vanaf de Prinsendijk

Overigens zijn de twee Wierickes aangelegd om overtollig water van de Rijn naar de Hollandse IJssel af te voeren. Die Prinsendijk was behoorlijk breed aangelegd; had - net als de Grebbelinie - een militair doel. Bij de snelweg moest ik onder de weg door en tot mijn verbazing hoorde ik ook daar een Cetti's zanger met zijn karakteristieke kolere herrie! Dus inderdaad een redelijk ingeburgerd vogeltje.
Verder langs de Wiericke tot de brug richting Driebruggen; lollig plaatsje waar een busje komt vanuit Woerden; is een aantrekkelijke plek om te beginnen aan een etappe naar Woerden. Ik liep door het plaatsje en ging over de brug direct rechtsaf langs de tweede Wiericke (ik geloof dat die de dubbele Wiericke wordt genoemd; het is die grappige hoog opgedijkte waterloop die je vanuit de trein kunt zien liggen met die verrassende bocht erin) tot het polderpad; een complete verrassing vond ik. Hier begon een kilometers lange kade, de grens tussen Zuid Holland en Utrecht en een ongerept stukje natuur te midden van het industriële landbouwgebied.

Geen asfalt op deze kade door het
veenweide gebied van Zuid Holland en Utrecht

Een smal, ongeasfalteerd paadje waarvan ik aanvankelijk dacht dat ik het nog nooit had belopen. Tot mijn verrassing kwam ik ergens halverwege een jonge meneer tegen met een stuk of zeven kinderen in uiteenlopende leeftijden. We spraken even met elkaar en hij bood mij een snoepje aan; hij was met de kinderen aan de wandel en ze zaten hier even uit te rusten.
Ik liep verder en herkende op zeker moment een plek zodat ik moest constateren dat ik hier al eerder moest zijn geweest met Huib en volgens mij was Roos er die keer ook bij.
Ik miste het buurtbusje vanuit Papekop naar Woerden precies en nam toen het busje de andere kant op; was niet handig hoewel het een schitterende rit was naar IJsselstein.
Moe maar voldaan de Komoot geupload en de foto's overgenomen in de blog. Al met al iets van 16 km. Dat is tegenwoordig ook wel m'n max om het plezierig te blijven vinden.