Wat een verdediging!

Voordat de verdediging een aanvang neemt spreekt de
rector een bepaalde officiële formule uit.

Vandaag was de grote dag voor Bart V. zoals ik hem tot nu toe in mijn blog heb genoemd, Bart Vos voluit en na vandaag Dr B. E. Vos; hij heeft vandaag zijn lijvig boekwerk, zijn dissertatie op voortreffelijke wijze verdedigd. Het onderwerp betrof de fysische eigenschappen van fibrine.
Alleen al zijn toelichting voor het publiek wat hij had onderzocht was heel bijzonder en echt verhelderend. Maar zelfs de antwoorden op de vragen die de opponenten hem voorlegden wist hij op begrijpbare en soms geestige wijze vorm te geven. Ik was er bijzonder van onder de indruk; heb in mijn leven heel wat promoties meegemaakt maar deze was met ster de beste en dat vond Roos ook. Zij vroeg zich af of er misschien geen cum laudes werden afgegeven aan de VU. Zou mij niet verwonderen want tegenwoordig krijg je zelfs voor een scriptie al een cum laude, dus het stelt feitelijk niets meer voor; kun je het ook maar beter helemaal afschaffen voor de hoogste vorm van wetenschappelijk examen: de dissertatie.

De commissie heeft waarschijnlijk weinig hoeven
te overleggen of de verdediging adequaat was geweest.
Daar komt "de kandidaat"

Na afloop stond de jonge doctor iedereen enthousiast te omhelzen en zo ook Roos en mij doch niet alvorens Roos haar kakelverse OllekeBolleke ter gelegenheid van deze gebeurtenis had afgestoken:

Eindelijk uitgeleerd!

Jij hebt de doctorsbul.

Wat een prestatie,

Wij jubelen luid.

Nu nog een baan in het

Fibrinogenenvak,

Ergens in Münster?

Dat past als een huid. 

We hadden voor deze grote bewonderaar van Drs. P. ook een toepasselijk geschenk, een persoonlijk door P. ondertekende verzameling van gedichten tezamen met Piet Paaltjes.

Bij het sluisje in het Amsterdamse bos

Nog nakoutend over de bijzondere plechtigheid liepen we naar het Amsterdamse bos voor een stevige wandeling; het weer was uitbundig en het was gewoon warm. We liepen een rondje Bosbaan en toen terug naar station Amsterdam Zuid. Er was wat loos met de treinen en we namen de metro naar station Amstel, maar ook daar reed het eerste uur niets. Dat uur hebben we bij Dauphine stuk geslagen met een bord voortreffelijke vegetarische pompoensoep.