Of we elkaar al lang kenden terwijl het toch pas de tweede keer was dat we elkaar ontmoetten: bonus dochter Jantine. Sinds enkele maanden is ze weer neergestreken in Europa, in België, Liège, dus alle reden om elkaar weer te ontmoeten. We zouden elkaar weerzien op station Liège Guillemin om iets voor 12.00 uur als er geen vertraging met de treinen was.
Dus vroeg opgestaan en om half negen bij de bushalte op weg naar Utrecht CS. Onderweg in de trein bedacht ik mij dat ik na afloop van de ontmoeting met Jantine wel eens naar vriend Dick in Vaals zou kunnen gaan en dan is die moderne communicatie toch wel heel gemakkelijk. Even geappt met Roos en met Dick en de afspraak was gemaakt. Nog wat gelezen in de museumgids.
En daar stond ze met een brede lach en een forse hug, begroeting op z'n Amerikaans zou ik later begrijpen; we stortten ons in het drukke verkeer van Luik op weg naar de binnenstad. En daar begonnen we met ons gesprek dat uiteindelijk 5 uur zou duren; we hadden zoveel onderwerpen waarover we met elkaar van gedachten wisselden. Inmiddels kent Jantine de stad Luik goed natuurlijk en ik spoorde haar dan ook aan om een leuk restaurant aan te duiden. Na enkele sandwich serverende kroegjes en een enkel restaurant zag ik een leuke gelegenheid waar zij zelf nog niet had gegeten en daar schoven we naar binnen en dronken eindelijk het glaasje wijn waar we al zo lang over hebben ge-appt. Heerlijk gegeten; Belgische kwaliteit; Jantine smulde nog van een echt sorbetijs met limoncello waarvan ze vreesde dat ze in slaap zou vallen. Viel mee want al snel vond ze haar favoriete snoepwinkel; een koffietentje met ongehoord lekkere snoeperijtjes waarvan me de naam is ontschoten. Daarna was het tijd om de trein te gaan halen en gearmd liepen we naar het station en namen afscheid; ze wilde me uitzwaaien op het perron, maar dat vind ik altijd zo'n onzin. Was ontzettend gezellig geweest. Zullen we nog wel vaker gaan doen maar dan met z'n drieën of vieren en dan gecombineerd met opera of wandelen in de Ardennen waar je in Luik natuurlijk vrij dichtbij zit!
Helaas weer het "onsie" vergeten terwijl Roos me dat nog zo op het hart had gedrukt.
Daarna via Maastricht naar Dick; hij had een lekker maaltje en - niet te geloven - dat ging er weer soepel in, overspoeld met een wijntje. Dick toonde me nog een paar van zijn nieuwe internet speeltjes en bewees daarmee op muziekgebied dat het hebben van CD's ook niet meer nodig is; zelfs de nieuwe CD van Florieke en Pieter Herman was al beschikbaar middels een bepaald abonnement van Youtube.
We bekeken nog een leuke engelse film, die ik zelfs kon volgen zonder in slaap te vallen en vervolgens geslapen als een beer in winterslaap.
Dus vroeg opgestaan en om half negen bij de bushalte op weg naar Utrecht CS. Onderweg in de trein bedacht ik mij dat ik na afloop van de ontmoeting met Jantine wel eens naar vriend Dick in Vaals zou kunnen gaan en dan is die moderne communicatie toch wel heel gemakkelijk. Even geappt met Roos en met Dick en de afspraak was gemaakt. Nog wat gelezen in de museumgids.
En daar stond ze met een brede lach en een forse hug, begroeting op z'n Amerikaans zou ik later begrijpen; we stortten ons in het drukke verkeer van Luik op weg naar de binnenstad. En daar begonnen we met ons gesprek dat uiteindelijk 5 uur zou duren; we hadden zoveel onderwerpen waarover we met elkaar van gedachten wisselden. Inmiddels kent Jantine de stad Luik goed natuurlijk en ik spoorde haar dan ook aan om een leuk restaurant aan te duiden. Na enkele sandwich serverende kroegjes en een enkel restaurant zag ik een leuke gelegenheid waar zij zelf nog niet had gegeten en daar schoven we naar binnen en dronken eindelijk het glaasje wijn waar we al zo lang over hebben ge-appt. Heerlijk gegeten; Belgische kwaliteit; Jantine smulde nog van een echt sorbetijs met limoncello waarvan ze vreesde dat ze in slaap zou vallen. Viel mee want al snel vond ze haar favoriete snoepwinkel; een koffietentje met ongehoord lekkere snoeperijtjes waarvan me de naam is ontschoten. Daarna was het tijd om de trein te gaan halen en gearmd liepen we naar het station en namen afscheid; ze wilde me uitzwaaien op het perron, maar dat vind ik altijd zo'n onzin. Was ontzettend gezellig geweest. Zullen we nog wel vaker gaan doen maar dan met z'n drieën of vieren en dan gecombineerd met opera of wandelen in de Ardennen waar je in Luik natuurlijk vrij dichtbij zit!
Helaas weer het "onsie" vergeten terwijl Roos me dat nog zo op het hart had gedrukt.
Daarna via Maastricht naar Dick; hij had een lekker maaltje en - niet te geloven - dat ging er weer soepel in, overspoeld met een wijntje. Dick toonde me nog een paar van zijn nieuwe internet speeltjes en bewees daarmee op muziekgebied dat het hebben van CD's ook niet meer nodig is; zelfs de nieuwe CD van Florieke en Pieter Herman was al beschikbaar middels een bepaald abonnement van Youtube.
We bekeken nog een leuke engelse film, die ik zelfs kon volgen zonder in slaap te vallen en vervolgens geslapen als een beer in winterslaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten