Schoon schip

Een kleine impressie van wat er allemaal wordt ingeleverd

In 2007, toen ik op mezelf ging wonen voor het eerst in 59 jaar had ik mij voorgenomen om ieder jaar alles door m'n handen te laten gaan en die dingen weg te doen die ik in een jaar niet had nodig gehad. Dat is niet veel verder gekomen dan een goed voornemen, met het gevolg dat ik juist steeds meer "spullen" in m'n flatje heb verzameld.
Het is gek, maar er komt een moment dat je heel goed begint te realiseren dat je bepaalde zaken nooit meer gaat doen en dat je de bijbehorende zaken kunt opruimen, wegdoen. Dat gebeurde al zo'n twintig jaar geleden met m'n schaatsen; toch wel een riskante aangelegenheid met vallen en zo. Maar ook het kamperen, althans het wild kamperen met alles op de rug is er na die tijd niet meer van gekomen. En zo werd het camping-gasje al enige tijd geleden overbodig. Heb ik aan een buurman gegeven meen ik.
Eens per jaar hebben we hier in het dorp de bazar van de WVT; Bilthoven koopt elkaars rommel noem ik het altijd. En dit jaar gebruik ik het om alle overbodige zooi af te voeren en dat ruimt lekker op. Boeken, een oude fiets - m'n reservefiets die ik nooit gebruik - maar ook de tandem die niemand wil hebben, een oude 8 mm camera, pruttelflessen voor de wijnmakerij, beitels die ik nooit meer zal gebruiken, een donzen slaapzak, kampeerpannetjes en nog zo wat meer. In m'n schuur ontstaat zo veel ruimte en ik krijg veel beter zicht op wat er nog meer staat.
In de ruimten van de WVT staat alles opgeslagen wat de mensen hebben ingebracht; een ongelooflijke hoeveelheid.