10 juni 2018

Een koel begin

Gisteravond heb ik alles tegen elkaar open gezet zodat de flat lekker afkoelde. Tot slot raam en deur van de slaapkamer dicht gedaan zodat er geen muggen meer binnen konden komen; door de wind/tocht in de flat vermoed ik dat deze waren meegewaaid; heb er in ieder geval geen gehoord; heerlijk geslapen. En vanmorgen in de rust van de zondagmorgen ontbeten met ruim thee en koffie op het voorbalkon. Wat zitten peinzen over de hectiek van de afgelopen week; waren we eigenlijk van plan om een heel rustige week te houden door af te zien van een mini-vakantie in de Ardennen, daar werd het uiteindelijk een chaotische drukte. Dat zat ik te bepeinzen in de rust van m'n balkon. Ook nog even een van de laatste hoofdstukken van de Odysseia gelezen waarin de woedende Odysseus samen met zijn zoon Telemachos en twee trouwe slaven de rekening met de vrijers vereffent; de apotheose van het epos.

We moesten de trein hebben van 14.01, dus tijd genoeg om nog even te wandelen door het bos naar het station. We gingen naar Houten voor een uitvoering in het kader van de Vrienden van het Lied. Florian Just (bariton) en Jurjen Vis (piano) gaven een recital met liederen van o.a. Duparc, Mahler en Ravel. Florian had een forse stem, misschien wat al te groot voor een huiskamerrecital. Desondanks viel ik al bij een van de eerste liederen van Duparc in slaap, net als gisteren in de trein; het duurde maar even maar ik was wel vertrokken hetgeen door Roos werd bevestigd; beetje genant want we zaten helemaal vooraan. Narcolepsie? Ik had dat vroeger met autorijden ook; ik hield het niet vol om ´smorgens vroeg of in de nacht te rijden; onweerstaanbaar vielen m'n ogen dicht; en nu heb ik het vooral heel af en toe in de trein maar vooral bij concerten. Bij opera val ik strijk en zet in slaap en zelfs bij de kolere herrie van zgn.  jazz-muziek - die ik overigens vind uitblinken in saaiheid - val ik in slaap.

Geen opmerkingen: