Gelukkig deed mijn wekker het wel en stonden we al om 5.30 op. De laatste spullen in koffer en tassen gedaan. Dankzij een briefje op tafel zelfs de pluma niet vergeten in te pakken; laatste fruit en bonen toch maar meegenomen. Vuiligheid weggegooid waaronder mijn ouwe trouwe wandelschoenen en een stel versleten pantoffels. Ondanks dat we veel hadden weggegooid wat we van van huis hadden meegenomen was onze bagage een stuk zwaarder; al die sinaasappelen - ik konze duidelijk zien zitten in mijn tas bij het scannen - vlees en andere voedingsmiddelen wogen toch best behoorlijk. Deed me denken aan vroeger toen ik vaak naar Andalucia ging en zwaar beladen met mijn handbagage vol vlees en sinaasappelen in wilde checken bij Ryanair, mijn vaste vliegmaatschappij; de tas woog precies 10 kg en mocht gelukkig zo mee als handbagage. In die tijd nam ik ook wel eens een hele achterpoot mee met jamon iberico; het gaat altijd om lekkernijen.
We waren rond acht uur op het vliegveld; het grootste deel van ons vertrekkenden ging naar Rotterdam; zij hadden niet zo gek veel vertraging. De vlucht naar Amsterdam had uiteindelijk ongeveer 2 uur vertraging; best te hebben. We kwamen ff voor vier uur aan op Schiphol; Roos ging direct onze OV kaarten inchecken vanwege ons dalvrij abonnement, terwijl ik wachtte op de koffers. Duurde al met al een half uur maar toen konden we met behulp van zo'n bagagekarretje naar het treinstation rijden; hoefden we niet te sjouwen. Roos haalde twee van die heerlijke saucijzenbroodjes bij de bekende balie waar de naam me even niet van te binnen wil schieten. Op het perron was het flink koud; eigenlijk best lekker om die droge koude vrieslucht om je kop te voelen waaien. In Utrecht hadden we direct de bus naar het Dr Letteplein in De Bilt. Daar namen we afscheid op de bushalte; gek hoor na 6 weken samen.
Met angst om het hart ging ik naar de flat; het had stevig gevroren; Hugo had niet zoals ik hem had gevraagd de CV open gezet; ik was bang voor bevriezing van de radiatoren van de CV. Gelukkig was mijn angst overdreven en was er niets aan de hand; ik voelde het al aan de radiatoren aan de Noordkant; die waren zeker een graad of 5 à 10; zo'n flat houdt zich behoorlijk warm. Ik had de radiatoren open gezet en al snel moest ik ze al weer dicht doen omdat het gewoon te warm werd?!
Elektrische deken aangezet.
Toen ik boven kwam stond daar heel leuk een welkomstgeschenk van buurvrouw Kaat; een schaal met hyacinten met een welkomstbriefje met aanwijzingen voor het onderhoud van de bloemen: geen water geven. Even later hoorde ik haar voordeur en hebben we elkaar gesproken; zij had ook de post voor mij verzameld.
Tassen opgeruimd en alles wat voor Roos was in een zak gedaan en naar haar toe gebracht. Drie loempia's gehaald bij "De Chinees" en lekker zitten hompen als vanouds. Nog een kopje koffie en naar huis gegaan o.a. om dit bloggie te schrijven en een nieuw paar wandelschoenen te bestellen bij Bever sport.
We waren rond acht uur op het vliegveld; het grootste deel van ons vertrekkenden ging naar Rotterdam; zij hadden niet zo gek veel vertraging. De vlucht naar Amsterdam had uiteindelijk ongeveer 2 uur vertraging; best te hebben. We kwamen ff voor vier uur aan op Schiphol; Roos ging direct onze OV kaarten inchecken vanwege ons dalvrij abonnement, terwijl ik wachtte op de koffers. Duurde al met al een half uur maar toen konden we met behulp van zo'n bagagekarretje naar het treinstation rijden; hoefden we niet te sjouwen. Roos haalde twee van die heerlijke saucijzenbroodjes bij de bekende balie waar de naam me even niet van te binnen wil schieten. Op het perron was het flink koud; eigenlijk best lekker om die droge koude vrieslucht om je kop te voelen waaien. In Utrecht hadden we direct de bus naar het Dr Letteplein in De Bilt. Daar namen we afscheid op de bushalte; gek hoor na 6 weken samen.
Met angst om het hart ging ik naar de flat; het had stevig gevroren; Hugo had niet zoals ik hem had gevraagd de CV open gezet; ik was bang voor bevriezing van de radiatoren van de CV. Gelukkig was mijn angst overdreven en was er niets aan de hand; ik voelde het al aan de radiatoren aan de Noordkant; die waren zeker een graad of 5 à 10; zo'n flat houdt zich behoorlijk warm. Ik had de radiatoren open gezet en al snel moest ik ze al weer dicht doen omdat het gewoon te warm werd?!
Elektrische deken aangezet.
Toen ik boven kwam stond daar heel leuk een welkomstgeschenk van buurvrouw Kaat; een schaal met hyacinten met een welkomstbriefje met aanwijzingen voor het onderhoud van de bloemen: geen water geven. Even later hoorde ik haar voordeur en hebben we elkaar gesproken; zij had ook de post voor mij verzameld.
Tassen opgeruimd en alles wat voor Roos was in een zak gedaan en naar haar toe gebracht. Drie loempia's gehaald bij "De Chinees" en lekker zitten hompen als vanouds. Nog een kopje koffie en naar huis gegaan o.a. om dit bloggie te schrijven en een nieuw paar wandelschoenen te bestellen bij Bever sport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten