Weer snel thuis

Lief eierhoedje en perfect gekookt ei, maar wel
erg simpel ontbijt

Hadden we gisteren nog gedacht dat we wel een daggie langer zouden kunnen blijven daar zouden we vandaag alweer naar huis gaan. Het was een grijze, regenachtige dag helaas. We begonnen met een wel erg simpel ontbijt en stonden om 9.30 uur buiten. Hadden we gisteren al gezien dat hier een bus naar Simmerath voor de deur stopte daar kon ik het uiteraard niet laten om de bustijden te bekijken. En nu zou er om 10.00 uur een bus naar Aachen gaan. We hoefden er niet lang over na te denken en waren om een uur of drie alweer aan de haring op station Utrecht CS.
Hier in Utrecht was het droog en ik liep lekker door het bos terug naar huis. Kwam nog een moeder met een peutertje tegen; ze liet het kind lekker in eigen tempo wandelen zoals ik dat ook altijd deed met m'n jonge kids; is het beste om te leren lopen en de wereld te verkennen denk ik; beter dan een buggie in ieder geval.
Ik ontkwam er natuurlijk niet aan om te bridgen, hoewel Roos mij duidelijk de keuze liet. We zouden weer als laatste in de A-lijn eindigen. Het is niet dat ik niet tegen mijn verlies kan, maar mijn spelplezier wordt wel aanzienlijk minder door de rare verdelingen die tegenwoordig "bon ton" zijn sinds er een schudmachine wordt gebruikt. Natuurlijk ondervindt iedereen de zelfde moeilijkheid en kan het ene paar daar veel beter mee omgaan dan het andere, maar mijn spelplezier neemt er zeker niet van toe. Ik heb ook het donkerbruine vermoeden dat de schudmachine niet op willekeurig is ingesteld. We zullen opperschudder Bert eens vragen hoe het komt dat de verdelingen zo extreem zijn; volgens mij manipuleert hij e.e.a.