Motorrijders in de Eifel

Voor de foto de kaart bestuderen; een selfie.

De kok van hotel Hirsch had gisteravond vrij en zo was ik voor het avondmaal aangewezen op restaurants elders. Zo kwam ik bij restaurant Brandenburg terecht dat naar bleek werd gedreven door een landgenoot. In onvervalst Amsterdams werd ik tewoord gestaan door een overjarige motormuis naar ik begreep. Hij was met deze nering begonnen vanwege de motorrijders die graag van de wegen in de Eifel gebruik maken voor hun vertier. Voor de deur stond ook een drietal motoren die overigens van hemzelf waren naar ik begreep. Hij serveerde allemaal maaltijden XL en zo zat ik achter een stevige T-bone steak die ik overigens wel helemaal soldaat wist te maken. Ik raakte bij de bar nog even met hem aan de praat en kreeg nog een glaasje "Els" van hem. We praatten nog wat door over motorrijden. Vervolgens ben ik moe en voldaan in mijn hotelbed op de geheel nieuw ingerichte "Zimmer acht" in slaap gevallen.
Ik werd vanmorgen pas laat wakker ondanks dat ik er eigenlijk bijtijds in lag. Moe van het wandelen, het vroege opstaan en de oorverdovende stilte sliep ik als een marmot. Moest me nog haasten om om 8.30 uur aan het ontbijt te zitten. Ik bleek de enige hotelgast te zijn. Nog even met de heer en mevrouw Eichstädt gesproken over de familie en andere zaken. Afscheid genomen.

Motorfietsen op de parkeerplaats in Monschau

Ik wilde via een nieuwe route naar de Ruhr lopen en dan via het dal van de Ruhr naar Monschau om daar weer de bus terug te nemen. Het eerste stuk met uitzicht op Kalterherberg gaat door boerenland via de Kulturweg van de Eifelverein. Op een uitizchtspunt stond een bankje waar ik met de zelfontspanner een foto heb gemaakt. Lekker even van het uitzicht genoten en me daar heel gelukkig gevoeld; heerlijk om weer in de Eifel te zijn. Het was nu volkomen verlaten en de stilte was overweldigend; daar kan ik zo van genieten.
Ik kwam langs het Kreuz im Venn, geplaatst bovenop een enorme rots middenin het verder zo grasbegroeide landschap. Uiteindelijk kwam ik op een fietspad over de oude Eifel spoordijk die na WO I is overgedragen aan België aldus het info-bordje. Nu begrijp ik hoe dat lint België zo dwars door dit stukje Duitsland kan lopen.
Eindelijk bereikte ik de ferme stroom van de Ruhr die hier door een zeer rotsige bedding loopt met stroomversnellingen. Ik nam om mijn conditie te bepalen de omweg via de forse en steile klim voordat ik bij Monschau zou komen; een klim van ongeveer 100 meter schat ik. Boven gekomen heb ik mijn polsslag gemeten en die was tot mijn verbazing niet eens 100 slagen per minuut doch slechts iets meer dan 90. En een minuut later nog maar 80 en nog een minuut later weer normaal op 60. Ik was helemaal trots op mijn "alter Adam".

Het bordje "Zur Stadt" dat ik mij nog herinner uit 1986

Afgedaald en de weg overgestoken waar het bordje "Zur Stadt" mij weer deed denken aan die eerste lange wandeling in 1986 met vriend Dick; toen was mijn wandelconditie heel wat minder dan nu. In het dorp zag ik een groot aantal motorfietsen staan, allemaal van die fraaie chromen monsters. "Wat voor lieden zouden daar nou bij horen?", vroeg ik mij af. En die zaten even verderop op het terras bij elkaar; duidelijk herkenbaar aan de leren uitrusting. Het waren allemaal keurige vijftigers met kort haar: met "jongere ouderen" zou ik hen willen karakteriseren.
Ik ging bij restaurant "Alte Post" een biertje drinken en Schlachtplatte met Sauerkraut nuttigen. Daarna nog een stuk van de Ruhr heen en weer gelopen zodat ik om half vijf de bus naar Aachen kon nemen en verder door met bus 44 naar Heerlen. Sloot allemaal naadloos aan en om kwart over negen stond ik bij Roos op de stoep voor een heerlijk Duits Erdinger biertje. Gezellige afsluiting van twee heerlijke Eifel dagen!

PS
De bus van Kalterherberg via Monschau naar Eupen bus 385
Rijdt op zaterdag om 11.10, 13.10, 15.10 en 17.10 vanaf halte Kirch in Kalterherberg.

Op zondag rijdt deze bus van Monschau en niet vanaf Kalterherberg.