Onverwacht een heel huis vol

Mooi kerststukje, gekregen van buurvrouw Karin en
een giga-tulband van Roos afkomstig van de
Wiener Konditorei in Den Haag

Tot mijn verrassing had Joke mij gevraagd of het goed was dat ze met haar Pieter op eerste kerstdag bij mij kon komen. Ik geloof niet dat ik eerder op één van de kerstdagen één van de kinderen op bezoek heb gehad. Hun moeder verordonneert hen al sinds jaar en dag om op tweede kerstdag op bezoek te komen en dan gingen ze normaliter naar "de andere kant" op de eerste kerstdag. Maar Joke en Pieter waren nu in de gelegenheid om die eerste kerstdag bij mij op bezoek te komen. "En mogen Peter en Esther dan ook komen?". Ik dacht nog: "het moet niet gekker worden", van niets en dan nu zelfs vier. Nou ja, dat kan ik logistiek wel aan. Dus een week tevoren begonnen met de voorbereiding. Eerst de Chipolata pudding gemaakt, geproefd en twee bakjes ingevroren. Jus gemaakt voor de boerenkool, het wensgerecht van Joke. Voor Pieter en Roos haasragout ingevroren en ragoutbakjes ingeslagen. Worsten gekocht bij de keurslager op de Planetenbaan die daarmee een prijs had gewonnen. Boerenkool bij Mike de groenteman die altijd voortreffelijke kwaliteit heeft, goed gewassen zonder zand en aanzienlijk simpeler dan voor 6 personen uit de tuin van Theo; dat was me echt te gortig. In de loop van de week de boerenkool gekookt en weer ingevroren, worsten geweld en ingevroren.
Maar gisteren belde Peter me op met de vraag: "Heb je Hugo niet uitgenodigd?". Nee, dat had ik inderdaad niet gedaan en van Peter kreeg ik de indruk dat Hugo ook graag had willen komen. Dus die heb ik vervolgens ook uitgenodigd. Hij zou wat later, om 16.00 komen. Nou ja, vooruit maar, we zien wel hoe het gaat.

Zoon Peter zag er bijzonder
netjes uit als een 18e eeuwse
burgemeester van een Amerikaans
cowboystadje. Hij moest even zijn
denkbeeldige pistolen trekken.

Belangrijk was natuurlijk ook om de flat een goede beurt te geven en daar heeft Roos gelukkig het voortouw in genomen. Gisteren keihard gewerkt met z'n tweetjes en alles opgeruimd, dingen weggegooid; de flat kreeg een heel plezierig aspect. Nog dank daarvoor Roos!
En zo hoefde ik eigenlijk alleen maar alles op tijd te ontdooien en vanmorgen de aardappels te schillen.
Als pensionado maak je niet zo gek veel meer mee; ik kon dan ook prompt niet slapen de nacht voor "de grote gebeurtenis". Middenin de nacht realiseerde ik me dat ik vergeten had om alles te ontdooien te zetten. Dus om 3 uur strompelde ik naar de keuken en heb de "kerstlade" onderin de vriezer geleegd en de inhoud op het aanrecht gezet.
Inderdaad 'smorgens in alle rust de laatste voorbereidingen getroffen en om precies 13.00 uur kwamen Peter en Esther. Niet veel later kwamen ook Joke en Pieter en dronken we een koppie thee met door Pieter meegenomen Apfelstrudel, door mij gebakken rozijnen-notenbrood en een door Roos van de Wiener Konditorei meegenomen tulband. Heerlijke zoetigheid allemaal.
Vervolgens gingen vier van ons een stuk door het bos wandelen; was ik ook wel even aan toe. Toen we terug kwamen waren Hugo en Marjorie er nog niet; uiteindelijk zouden ze pas om 19.00 uur komen toen de anderen het eten al op hadden. Liep een beetje gek allemaal. Ik was bang dat er met die extra 2 niet genoeg te eten zou zijn, maar dat viel mee.
Het was al met al een heel gezellige dag waarbij de aanwezige kids het duidelijk leuk vonden om elkaar weer eens te zien en te spreken. Morgen zien ze elkaar weer bij hun moeder; alleen Peter en Esther zijn er dan niet bij, maar Arja en Walter met hun kids weer wel. Fijne kerstdagen allemaal!