Nationale voorleesdag

Het genoemde boek over de wortelkindertjes

Op een dag zei vader Pluis: "wie gaat er met mij mee, Naar de duinen en het strand, Naar de grote zee"? "Ik", zei Nijntje. Verder weet ik het niet... En natuurlijk:
Diep onder de aarde, tussen de wortels van de bomen, sliepen de wortelkindertjes, de hele winter lang. Het antroposofisch getinte, maar daarom niet minder leuke boek over de wortelkindertjes. Vader slif-slaf-slibberslak. Ach ik zal wat hebben voorgelezen. En mijn echtgenote nog veel meer. Soms was ze zo moe van al het gedoe met die kinderen dat ze tijdens het voorlezen half in slaap viel en onzin begon te debiteren. Ongerust vroegen de kinderen dan wat er was.
Het liefst vertelde ik een kort verhaaltje voordat ze gingen slapen. Dan mochten ze drie beesten verzinnen en dan maakte ik er een consistent verhaaltje omheen. Wat een aandacht hadden ze altijd. Je kunt als opvoeders de waarde van het voorlezen niet onderschatten. Het is zo ontzettend belangrijk in de opvoeding van de kinderen. Het leren luisteren en begrijpen van hetgeen gezegd wordt. Daarom was 18 januari nationale voorleesdag. En hebt u de afgelopen maand voorgelezen?
Natuurlijk is voorlezen ook om het voorbeeld te geven van het genoegen van het lezen. Er wordt kennelijk niet zo veel meer gelezen door de jongere mensen, wellicht door het enorme aanbod van multimedia info; dat neem je makkelijker op. Dat genoegen ken ik maar al te goed nu ik de hele serie van "The Tudors" op m'n harde schijf heb staan. Heerlijk smullen van zo'n video, toch?
Maar vroeger, toen de kinderen klein waren en mijn ega met hen in de boekwinkel Jongerius was en ze trok een boek uit het schap gingen ze direct in een kring om haar heen zitten. "Nou u leest veel voor", stelde Piet Jongerius dan met genoegen vast. Maar voor mij waren toch de wortelkindertjes het ware genoegen. En pestkop die ik was ging ik wel eens regels omdraaien of woorden door elkaar gebruiken. Natuurlijk kenden ze het verhaal volledig uit hun hoofd en was het voorlezen volstrekt overbodig, maar dat plagen vonden ze niet leuk. Flauw eigenlijk vind ik achteraf?!