Terwijl ik dit Bloggie schrijf zit ik heerlijk naar ouwe Beatle songs te luisteren. Die heb ik in geen jaren beluisterd. En wat gaat er dan een doos met herinneringen open. Op de stoel voor mij in de klas zat Peter C., ja ja mijn goede vriend Peter C., ooit één van mijn klasgenoten op de HBS. Hij was heel goed op de hoogte van allerlei dingen waar ik geen idee van had; ik was een wat naïef scholiertje, goed in wiskunde maar onbekend met andere muziek dan die van Chopin. Peter was een jaartje ouder dan ik en ik keek nogal tegen hem op. Ik was volstrekt onwetend van dingen die niks met de natuur of met schoolwerk te maken hadden, zoals Pop-muziek. Je had toen zgn. piratenzenders, met radio Veronica voorop. De kreet weet ik nog: "één, negen, twee, goed idee, luister mee met Veronica". Daar had je het neusje van de zalm aan informatie over popmuziek. Ik was daarin volstrekt onwetend, maar op een avond had ik ook met veel moeite, maar wel op het juiste uur, zo wist ik van Peter, radio Veronica gevonden op het radiotoestel van m'n ouders. En ja, daar was binnengekomen op tachtig een in mijn oren wat schreeuwerig nummer, het klonk in mijn oren als yeah yeah yeah en was van een mij onbekende groep, de Beatles. De volgende dag was Peter in de klas uitgelaten omdat de hem al lang bekende Beatles ook in Nederland waren doorgedrongen. Want dat was hun nummer. Dus, ja, ik heb de Beatles kunnen volgen vanaf hun prille begin in de vaderlandse ether. En wat is het toch heerlijk om naar die muziek uit m'n jeugd te luisteren.
Peter heeft nog eens een schitterende lezing over de Beatles gegeven bij "Nederlands", met pruik op en Beatle jasje aan. Daar zitten we nu als jongere ouderen om te schuddebuiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten