In memoriam Greet Smorenburg

Greet Smorenburg

Greet Smorenburg, een karakteristiek lid van onze Bridgeclub de Kwinkslag is 3 februari overleden. Het kwam niet onverwacht; ze was van 1917, dus al bijna 94 jaar oud. Ze was het laatste jaar sterk in krachten verminderd. Een stevige tegenstander met bridgen die je duidelijk wist te maken als haar iets niet zinde; mijn partner Roos kreeg een keer in niet mis te verstane bewoording te horen dat ze wat sneller moest spelen. Maar ook over je uiterlijk: mijn snor en baard zinden haar van geen kant; korte tijd droeg ik snor en baard. Iedere week weer maakte Greet opmerkingen waarvan ik eigenlijk wel wist dat ze gelijk had. Het maakte me oud aldus Greet. Dus ik was niet zo goed of snor en baard gingen er af. Niet alleen door Greet moet ik eerlijkheidshalve melden.
Als het maar even kon kwam Greet naar de bridgeclub, behalve als het sneeuwde of glad was natuurlijk.  Vorig jaar winter was haar erg zwaar gevallen; ze was weken lang het huis niet uit geweest. Ik kwam haar nadat de dooi was ingevallen tegen bij Dirk van der Broek, helemaal opgelucht dat ze er weer uit kon om boodschappen te doen. Maar na het zomerreces was ze er weer en bridgete dat het een lieve lust was. Ze klaagde er wel over dat ze zo moe was en ze zag er ook "minder" uit. Maar tot het laatst is ze gekomen. Fijn om dat te mogen herinneren.
Vooral zal mij bijblijven dat ze een keer 70% had gehaald met haar bridgepartner Jobje Verbart. Onverstoorbaar stond ze op en keek de zaal rond waarbij ze als een generaal na een triomf, het applaus in ontvangst nam. We zullen haar niet vergeten!