Na Mahler komt Mozart

Lig je naar een mp3 spelertje vol met symfoniën te luisteren omdat je niet in slaap kunt komen. Eerst eindeloos veel Mahler. Ik vertelde al eerder dat ik de Mahler symfo's goed ken. Mooie muziek die je kent en waarvan je de stukken ook even snel kunt doorklicken met zo'n mp3. Oneerbiedig misschien, maar zo hoor je nog eens wat. En dan plotseling, alsof de wolken optrekken voor de zon, klinkt er muziek vrijwel rechtstreeks uit de hemel. Je herkent het maar kan het de eerste maten niet thuisbrengen. Dan is het helder: het Requiem van Mozart. Afgezien van de Mattheus Passion van JS Bach is er toch eigenlijk niets mooiers getoonzet? Maar snel werd ik gestraft voor deze gedachten: de kracht van de batterij was uitgeput en plop, de muziek was verdwenen.