Naarmate ik de NRC wat langer lees merk ik dat er toch wel heel veel belangwekkende zaken, meningen, kortom informatie in staat die dieper gaat dan het dagelijkse gekrakeel van het vaderland. Zo las ik een bijzonder goede column van Robbert Dijkgraaf over China. Kennelijk was hij daar onlangs in het kader van een wetenschappelijk bezoek, gecombineerd met een familievakantie. En wat hij daar beschrijft appelleert behoorlijk aan wat ik zelf zo vermoed over de ontwikkelingen in China. Het is een reusachtig land dat vanouds gericht is op vrede; welk land bouwde ooit een muur om duidelijk de te verdedigen grens te leggen tegen de buitenwereld. Welk land heeft zwaarder geleden onder WO II dan China (wie weet überhaupt over de ellende die China werd aangedaan door Japan in WO II?). Maar offensief heeft China zich altijd gedeisd gehouden. Zoals Robbert al opmerkt heeft het reusachtige land genoeg aan zichzelf. En wat hij verder zegt: "wat goed is voor China is wellicht ook goed voor de wereld". Nu weet ik niet of de Afrikanen dat met hem van mening zijn; de indruk wordt soms gewekt dat Afrika wordt opgekocht door de Chinezen, maar wellicht is economische ontwikkeling een wenselijke uitwerking daarvan. Het Westen heeft Afrika vooral als wingewest gebruikt vele decennia lang en er later vooral onrust gebracht.
Robbert noemt de één kind politiek die de onrustbarende bevolkingsgroei in de greep heeft doen krijgen. Dat zou voor de hele wereld een wenselijke ontwikkeling zijn.
Het politiek systeem van China, met "de partij"die uitmaakt hoe het gebeurt, wordt door Het Westen beschouwd als dictatoriaal en niet democratisch. Wat men niet ziet is dat er binnen de partij wel degelijk een democratische structuur aanwezig is. De oorspronkelijke democratie, de Griekse democratie van Pericles werkte precies zo: een elite van lieden die wisten waar ze het over hadden maakte uit wat er in de maatschappij zou gebeuren. De wenselijke ontwikkelingen als groene energie, normering van de gezinsgrootte, gefaseerde ontwikkeling, uitgebreide openbare verkeersinfrastructuur (China legt heden 20.000 km TGV spoor aan!) kunnen op die manier, met verstand en niet op basis van particulier winstbejag plaatsvinden. Volgens mij is dat niet zo slecht, integendeel: bij algemene democratie geldt helaas vaak het oude gezegde van mijn eerste chef en hoogleraar: "Inspraak zonder inzicht, leidt tot een uitspraak zonder uitzicht". De huidige politieke en economische ontwikkelingen in West Europa spreken dit niet tegen (kijk maar eens naar België). We zullen het zien de komende decennia. Robbert is er positief over in ieder geval en hij behoort tot de intelligentsia van NL en kan het dus weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten