Und mein Leben ein Ziel hat

 Terwijl ik mijn brood stond klaar te maken voor de wandeling van straks - van Nijkerk naar Putten is het plan - neurie ik, of hoor ik in mijn hoofd die prachtige aria uit "Ein Deutsches Requiem" van de virtuoze componist Johannes Brahms; Herr, Herr, lehre doch mich, dasz ein Ende mit mir haben musz, und mein Leben ein Ziel hat, und Ich davon musz! Onwillekeurig zal dat wel samenhangen met de doodsklok op de achtergrond; de kerkklok die eentonig luidt voor een begrafenis hier verderop in het dorp. 
Die aria heb ik zelf mogen zingen tegen het koor in tijdens de repetities van dit meesterwerk toen ik nog lid was van het toonkunstkoor Zeist. Het was - enigszins navrant -  in de tijd dat mijn oude vader op korte termijn zou sterven, dus het deed mij erg veel om die aria te mogen zingen; de tekst dringt dan zo sterk tot je door. Nog steeds voel ik de inhoud van de tekst. 
Onlangs heb ik een prachtige uitvoering van Brahms' meesterwerk nog eens beluisterd op het onvolprezen Youtube.