07 juni 2019

Tilburgse musea

Een rij machines
Gisteravond zat ik wat in het blad "museumtijdschrift" te bladeren en realiseerde me dat ik nodig weer eens kunst moest gaan snuiven. Een artikel over Bauhaus, met name de weefactiviteiten van de Bauhaus mensen intrigeerde me en daarover is heden een tentoonstelling in het textielmuseum in Tilburg.
Om kwart voor tien met de stoptrein en ik was om half twaalf ter plekke. Maar wat is dat een leuk museum! Ik begon niet direct met de Bauhaus tentoonstelling maar ging eerst naar een intrigerend stel machines kijken; het waren machines waarmee textiel fabrieken in de periode van 1900 tot 1940 waren uitgerust. Een enorm apparaat waarmee wol werd voorbereid voor de fabricage van dekens. Pletten en uit elkaar trekken tot regelmatige pluizen. Je zag de verschillende machines en uiteindelijk het weven en de producten. Dat is fascinerend. Een etage boven stond een enorme stoommachine die in de genoemde periode natuurlijk voor de motoriek zorgde.
Schitterend geweven modern stuk
met Bauhaus als onderwerp.
Hier het stuk met het Triadisch Ballet
En toen waar ik voor gekomen was; de Bauhaus tentoonstelling. Helaas vooral groepen van luid kakelende dames die zich kennelijk niet realiseerden dat het in een museum gebruikelijk is om wat zachtjes met elkaar te praten. Een bijzonder interessante video had gelukkig (helaas, engelse) ondertiteling waardoor ik het nederlands gesprokene wel kon volgen. Mooi om te zien hoe die groepen kunstenaars en studenten tot hun producten kwamen.
Er hingen prachtige voorbeelden uit die honderd jaar geleden ontsproten activiteiten. Mijn respect voor mijn vader nam weer eens toe. Kennelijk was hij op de hoogte van de Bauhaus stroming; hij had erop aangedrongen dat er destijds een tafelkleed van fabrikant De Ploeg werd aangeschaft; was ook een door Bauhaus weefsters geïnspireerde producent. Mijn moeder was er niet zo van gecharmeerd, maar ik zie dat fraai, kleurrijk geblokte tafelkleed nog zo voor me. Is in de loop der tijd wel verdwenen har har.
Vervolgens ging ik naar het museum De Pont, museum voor moderne kunst. Ik krijg steeds meer oog en waardering voor moderne kunst en heb dan ook genoten van al dat verrassende werk. Een spiegelend glad gepolijst, enorm stuk staal, uitsneden van een bol ervoer ik als fascinerend; dacht dat het spiegelend glas was zo glad. Aan de holle kant was het hallucinerend wat er gebeurde, net als die virtual reality ervaring van Roos gisteren bij van der Aa's kunst.
Een voormalige enorme fabriekshal vormde het museumgebouw; perfect voor het zichtbaar maken van kunstwerken; veel ruimte en licht; deed me aan het Furtwang museum in Essen denken. Stiekem dacht ik hoe fraai de collectie van het Kröller Müller museum hier opgesteld zou kunnen worden of de werken van van Gogh. Ondenkbaar natuurlijk.
Experimenteel werk uit de Bauhaus tijd

Breipatroon dat mij zeer bekend voorkwam.

Geen opmerkingen: