Van Parcent naar Alcalali

Roos maakte er een foto van terwijl ik een foto laat zien
van één van m'n kleinkinderen

We waren al eerder in Parcent geweest met Anja. Het is een ontzettend leuk plaatsje met een fraai kerkje dat boven het plaatsje uitsteekt. De omgeving wordt gedomineerd door boomgaarden met amandelbomen; deze staan heden in volle bloei. De Costa Blanca heeft haar naam aan deze bloemenpracht met haar licht roze kleur te danken aldus zeggen. De geur die deze bloemen verspreiden mag ook niet ongenoemd blijven; hier en daar loop je door een wolk van zware parfum: heerlijk gewoon.
De wandeling was niet zwaar, meer een ommetje richting Alcalali en weer terug naar Parcent. Daar streken we met de groep neer op een terras van een restaurant en dronken koffie. In het restaurant zelf was het een drukte van jewelste; het hele dorp leek hier wel van de lunch te genieten; een groot houtvuur in de keuken en heerlijke geuren die ons zelfs op het terras bereikten. Het geheel versterkte bij mij het gevoel dat we later nog maar eens in dit plaatsje moeten neerstrijken.
Inmiddels begonnen toch eindelijk de grootouderlijke gevoelens hier en daar de kop op te steken. Eén van de dames was zeer onlangs voor het eerst oma geworden en een foto van de boreling ging rond. Een andere oma volgde haar voorbeeld en ik toverde - om mezelf lachend - ook een paar foto's tevoorschijn van mijn achttal kleinkinderen.