17 februari 2019

En daar stond ze om half elf

Roos en Marieke bij de amandelbloesem
Vandaag kwam Marieke bij ons op bezoek van drie dagen. Ze had een vroege vlucht kunnen boeken en met een taxi vanaf vliegveld Alicante kwam ze al om half elf aangezeild. Een beetje gaar van het vroege opstaan eerst maar aan de koffie bij Imanis en even naar ons appartement. Daarna een compilatie van VVV wandelingen, door Roos mooi aan elkaar geboetseerd. Direct vanuit het appartement door de groene dreven van Calpe richting Hermita en vanaf daar de verschillende wandelingen, Het is verbazend hoe mooi je eigenlijk kunst wandelen in de buurt van Calpe; steeds uitzicht op de zee en natuurlijk op de Ifach, de karakteristieke rotspunt alhier. Marieke genoot van dit toch vrij onverwachte uitstapje in zonnig Spanje.
Onderweg stonden hier en daar de bloeiende amandelbomen; op ons inmiddels veel gebruikte picknick plekje aten we onze meegenomen broodjes.
Aangekomen in het dorp konden we de bus bij Plaza Colon onmogelijk meer halen, maar wel bij de halte Plaza Major leek mij en aldus lukte het ons om weer lekker snel in het appartement te zijn.
Terwijl de dames wat in de zon op het balkon zaten te babbelen maakte ik de vissoep. Lekker alle groentes hakken en bakken en door het stokvisbouillonmengsel roeren. Het werd een heerlijke vrij heldere soep ondanks de aardappelen die er ook doorheen zaten.
Na het eten zat Marieke bijna te knikkebollen; ze ging dan ook lekker vroeg slapen.
Roos en ik dronken nog een glaasje. Was een heel gezellige dag geweest.

Geen opmerkingen: