Een duur naggie

Hier in Brilon is het startpunt van
de Rothaarsteig 

Eerlijk gezegd had ik vannacht nogal opgezien tegen deze laatste étappe van Olsberg naar Brilon; eerst weer die klim naar het kerkje waar we gisteren na de forse en zware etappe van Willingen afzwaaiden naar Olsberg.
Na een vorstelijk ontbijt ging het allemaal weer prima en liepen we vol energie omhoog via de brug over het spoortje en de weg omhoog en de afslag met afsnijding door het gras naar de forse klim die nu reuze meeviel: "Verroest, daar is het kerkje al", hijgde ik naar Roos die voor me liep. Ik zal niet zeggen dat het een "fluitje van een cent" was de rest van de etappe naar Brilon, maar zo rond half twee waren we daar en belandden we middenin het Altstadtfest met een ongehoord vals zingende band.
Eerst naar de Informatie waar we beladen met folders en een kaart van de Rothaarsteig en niet te vergeten de bustijd voor de bus naar Winterberg vertrokken.

Bratwurst!!

Na een Bratwurst en een ijsje gingen we met de bus terug naar Winterberg. We kwamen weer langs de kledingwinkel waar Roos nu al enkele malen verlekkerd naar een vest had staan kijken. We deden daar succesvol inkopen en liepen naar het hotel. Het was gesloten maar per telefoon hoorden we dat we naar de achterdeur moesten gaan en daar hing tot ons genoegen een enveloppe met onze naam en daarin de sleutel. Vertrouwen in de mensheid is hier in het Sauerland nog "common sense".

Ga hier nooit overnachten op donderdag, vrijdag of
zaterdag. Hotel Muv'in in Winterberg, tenzij je van
disco houdt. Lijkt wel een heimachinegeluid

Op de kamer direct de broodnodige douche genomen en aangezien het al wat laat was geworden gingen we direct eten weer bij de Koperen Pan. Was weer tadelos lekker. Bij ons hotel aangekomen werden we al verwelkomd door een enorme dreunende herrie van de disco. We probeerden nog wel of dit uit te houden was, hetgeen vast niet het geval was dus maar even vragen tot hoe lang die herrie wel niet zou duren.
Schreeuwend met m'n handen als een toeter voor m'n mond moest ik me verstaanbaar maken. De dame van de bediening schreeuwde me toe dat het duurde zolang er klanten waren. Welnu het was zaterdagavond dus dat zou wel laat worden. Gelukkig konden we terecht in het fraaie grote hotel op de hoek, het Hotel Hessenhof; een prachtige kamer. We hebben eerst nog maar een biertje genomen en daarna heerlijk geslapen.