Een mesje bewaren in de muur

Een uitstekende plek om een aardappelmesje
te bewaren

We reizen al heel wat jaartjes naar Spanje. Was dat in de begin jaren allemaal niet zo'n probleem: we namen zelfs een thermosfles met koffie mee; aardappelmesjes om kaas e.d. te snijden. Echter, naarmate onze middenoosterse vrienden meer internationale stampij gingen maken werd het steeds verder ingeperkt wat je als handbagage mee mocht nemen: geen scherpe voorwerpen, geen vloeistoffen. Op vliegveld Charleroi heb ik zelfs een keer het schaartje waarmee ik m'n neusharen kort hield moeten inleveren?!
En zo gebeurde het ons dat we een keer een mesje verstopten op het vliegveld van Madrid. Dat deden we in de kerkzaal (waar we ook wel eens slapend de nacht door hebben gebracht) onder een plankier. En verdraaid, enige maanden later konden we het weer vinden en hebben we het die keer kunnen gebruiken. Helaas was het de keer erop verdwenen; kennelijk had een ijverige schoonmaker het gevonden.
Maar merkwaardig was het volgende "incident". Natuurlijk gebruikten we onze rugzakken ook voor reizen met de trein naar vriendelijker oorden als Duitsland en ook dan namen we mesjes mee. En zo gebeurde het dat we, per ongeluk, zonder het te beseffen beiden door de controle waren gekomen met een mesje in onze rugtas. Kennelijk waren de twee (volstrekt onschuldige) aardappelmesjes aan de aandacht ontsnapt. Dat was in het begin van de controle op vloeistoffen dus wellicht ging de aandacht meer daar naar uit.
Die mesjes hebben we vervolgens onderweg verstopt in deze geperforeerde steen. En daar hebben ze grappig genoeg langdurig gelegen zodat we ze telkens konden gebruiken.
Tegenwoordig lenen we gewoon ergens een mes als we iets willen snijden of we vragen of de winkelier de kaas of worst vast in "trozos" kan snijden. Geen mes meer nodig.
Bij ons laatste bezoek heb ik een foto van de steen gemaakt om deze malle herinnering vast te kunnen leggen.