Een dag in Stavoren

Station Stavoren

Eigenlijk had ik vandaag naar mijn oude buurvrouw Yf willen gaan, maar zij is niet meer onder ons zoals mij vorige week gewaar werd. En nu wilde het dat ik op deze dag een afspraak had met haar zoon Hans, woonachtig in Stavoren. Ik ben al veel vaker in Stavoren geweest; er begint een leuke wandeling: het Friese kustpad; heb ik zelfs wel eens met "de jongens" gelopen toen ze nog jonger waren.
Om half zeven op de trein gestapt en om elf uur stapte ik uit op stationnetje Stavoren (had een uur sneller gekund hoor, maar ik heb eerst een uurtje door Leeuwarden gelopen). Op dat station moest ik denken aan die keer dat ik bijna in een wak was gereden ergens in de buurt van Stavoren. Gelukkig waren er mannen een waarschuwing aan het plaatsen anders was ik er zo ingereden! Dat was waarschijnlijk in de winter van 85/86. Tja, een engeltje op m'n schouder; verder was ik daar helemaal in m'n uppie. Wat was ik opgelucht toen ik daar zat te wachten op dat boemeltje naar Leeuwarden, met m'n schaatsen onder m'n arm.

Het vrouwtje van
Stavoren

Maar nu was ik op weg naar Hans. Stavoren is natuurlijk bekend van het vrouwtje van Stavoren; daar staat ook een koperen beeldje van aan de kop van de haven.
Hans heeft 25 jaar in Bilthoven gewoond aan de Parklaan, vlak naast ons huis op de Hoflaan. We hebben er nooit tegelijkertijd gewoond. An en ik konden het goed vinden met zijn ouders, onze buren, Tom en Yf. We hebben het dan ook jammer gevonden toen zij 20 jaar geleden gingen verhuizen naar Groningen, maar het contact is altijd bewaard. Yf was goed in het onderhouden van contacten; van Hans begreep ik dat zij de telefoon daarbij in grote mate hanteerde gezien de telefoonkosten.
We hebben ontzettend veel zitten praten; we konden het goed vinden en hebben dan ook afgesproken elkaar weer te gaan zien en dan in Norg waar Hans over een pied à terre beschikt.
Norg, ook een plaatsje met een herinnering voor mij. Dat heb je als je oud wordt.
Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat we zo lang zouden praten; ik had nog even in Workum willen uitstappen om spekbacon te kopen bij slager Blom, maar uiteindelijk moest ik me gewoon loswrikken om de trein van 15.00 uur te halen die uiteindelijk slechts enkele minuten voor 16.00 uur in Leeuwarden arriveerde zodat ik met m'n dalvrij abonnement kon inchecken. Het is wel lang reizen, maar met een spannend boek over de reis van Marco Polo ging de tijd snel (en ik heb een tukkie gedaan onderweg). Fijne dag geweest.