| mamma-implantaat |
Van Betty J ontving ik een link naar een TV uitzending over implantaten: kunstmiddelen die in het lichaam van een patiënt worden geïmplanteerd met als doel dat functies van het lichaam worden overgenomen of bij falen worden gecorrigeerd. Dat is natuurlijk nogal wat dat een vreemd voorwerp in je lichaam wordt gebracht; daar moet je niet te licht over denken. Aan die transplantaten moeten dan ook de allerhoogste eisen worden gesteld v.w.b. levensduur, veiligheid en met betrekking tot mogelijke bijwerkingen. En daar mankeert het aldus de reportage van Zembla nogal eens aan.
Een casus waarin om financiële reden een loopje is genomen met de kwaliteit van het gebruikte materiaal: industriële siliconen i.p.v. medisch zuivere siliconen in mamma-implantaten spreekt voor zich; dat is crimineel gedrag. Al heel wat minder duidelijk is de casus rond de levensduur van technisch buitengewoon gecompliceerde implantaten; een implantaat dat hartfalen kan detecteren en vervolgens een electroshock geeft om het hart weer in het juiste rithme te doen overgaan. Allemachtig, dat dit kan worden gemaakt vind ik niet te geloven. Helaas zijn er dan ook casus dat een dergelijk apparaat manco's vertoont met bijzonder akelige gevolgen, c.q. "bijwerkingen" voor de patiënt. Een behandelaar staat in dergelijke gevallen natuurlijk wel voor een duivels dilemma; moet je een dergelijk gecompliceerde therapie inzetten. De betrouwbaarheid is vaak of eigenlijk meestal onvoldoende gevalideerd; daarvoor ontbreekt de tijd. Maar het vertrouwen in de techniek is toch zodanig dat je het je patiënt niet wilt onthouden. Ga er maar eens aan staan als behandelaar!
Beetje slap vind ik de opmerkingen dat de overheid de kwaliteit en betrouwbaarheid moet vast stellen. Zou je het gekrakeel moeten horen als de overheid een stokje zou steken voor een behandeling die potentieel "levens kan redden".
Het medisch handelen gaat steeds verder; de techniek maakt steeds meer mogelijk; risico's blijven. Het is dus een kwestie van afwegen en verantwoordelijkheid durven nemen. En informeer de patiënt vooral over de mogelijkheden en risico's. Dat was het gevoel dat ik overhield na het zien van deze reportage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten