Vanmiddag moest ik nog wat kleine boodschapjes doen. Het werd al wat schemerig; in de verte scheen mars al aan de heldere winterhemel. Een avond die mij deed denken aan de geheimzinnige koopavonden uit mijn jeugd. Een heerlijk, warm en gezellig gevoel. Hoewel ik eigenlijk nooit in Sinterklaas had geloofd, mocht ik pas zo vanaf mijn tiende mee op koopavond. Kadootjes kopen samen met m'n vader. Laat op straat. Dat gevoel overviel mij, maar waarom eigenlijk?
Welnu, bij ons is één van de belangrijke kruisingen in het dorp afgesloten vanwege de reparatie van het riool en andere ondergrondse infrastructuur. Het gevolg is dat er geen of nauwelijks meer auto's door de hoofdstraat rijden. Het was dus niet die wintersfeer alleen, die samenhangt met vroege duisternis en koude, maar vooral die ouderwetse "rust op straat". Die kennen wij in NL niet meer en zeker niet in de hoofdstraat van ons niet zo heel kleine dorp; zelfs in de kleinste straatjes in de kleinste dorpjes word je geterroriseerd door, wat vroeger wel genoemd werd, "de heilige koe". Wat we zijn kwijt geraakt door deze wel erg dominante wijze van transport realiseert men zich eigenlijk niet. Wat we er voor terug hebben gekregen naast gemak moet niet onderschat worden. Welvaartsziekten zijn daar nog de minsten van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten